Het Israelische tv-kanaal TV-12 heeft afgelopen week tot nog toe niet vertoonde beelden getoond van een tank in de kibbutz Be’eri die vuurt op een huis in de kibbutz. Ook waren er opnamen van een helikopter te zien die eveneens een tank toonde die een granaat afschoot in een huis in Be’eri. De beelden ondersteunen de eerder naar buiten gekomen versie van wat op 7 oktober gebeurd is in de kibbutz zoals dat verteld werd door Yasmin Porat. Ze maken het steeds aannemelijker dat een groot deel van de slachtoffers van de aanval van Hamas op 7 oktober is omgekomen door vuur van de Israeli’s zelf.
Bovendien stellen zij de aanwezige commandant van de eenheden die uiteindelijk ter plekke waren, brigade-generaal Barak Hiram, aan de kaak als een leugenaar en iemand die feiten verzon. In een interview met Ilana Dayan van het prestigieuze programma Uvda (Onderzoek) van Kanaal 12 vertelde hij een verhaal over hoe hij had geprobeerd gijzelaars te redden.
Bovendien kwam hij met een versie dat hij tien mensen – onder wie acht kinderen, aan elkaar gebonden had gevonden die door ”terroristen van Hamas” waren geëxecuteerd, een verhaal dat waarschijnlijk door Netanyahu werd opgepakt en meteen werd doorgespeeld aan president Biden in het Witte Huis. Het werd één van de redenen waarom Biden door dik en dun de Israelische slachtpartij blijft ontzien. Generaal Hiram, een kolonist uit de nederzetting Teqoa bij Bethlehem, is ondertussen benoemd tot de nieuwe commandant van de Gaza-divisie.
In twee interviews vertelde Yasmin Porat eerst dat ”veel” gijzelaars waren gedood in het kruisvuur tussen Israelische militairen van de eenheid Yamam en de leden van Hamas die de gijzelaars gevangen hadden genomen. In hetzelfde interview vertelde ze het verhaal hoe één van de leden van Hamas, die later werd geïdentificeerd als Hassan Hamduna, zich had overgegeven en zich uitkleedde en samen met haar meldde bij de Israelische soldaten.
In een later interview, dat werd uitgezonden op 15 oktober en dat grotere bekendheid kreeg doordat de Electronic Intifada er melding van maakte, vertelde ze hoe zij en haar partner Tal Katz op het Supernova-muziekfestival waren toen ze werden opgeschrikt door een groot aantal raketten die uit Gaza werden afgevuurd. Ze sprongen in de auto en reden naar Be’eri waar ze op de deur klopten van Adi en Hadas Dagan. Ze bleven daar tot ze werden gevonden door Hamas-strijders die hen meenamen naar een ander huis waar al verscheidene gijzelaars bijeen zaten. In het huis van Pessi Cohen werden de ruim 14 gijzelaars volgens Porat humaan behandeld. Ze kregen water en enkelen mochten naar buiten op het gras omdat het binnen erg warm was.
De strijders van Hamas, die het gevoel hadden dat ze waren ingesloten door het leger, wilden vervolgens contact met de politie. Er volgden, nadar Yasmin de politie had gebeld, een serie gesprekken (deels vertaald door Suhayb Razin, een chauffeur van een minibus uit Jeruzalem die ze ook hadden buitgemaakt). Ze vroegen om een vrijgeleide terug naar Gaza, waarbij de gijzelaars bij de grens zouden worden vrijgelaten. Uiteindelijk was het wachten op de Israelische strijdkrachten, maar toen die eindelijk kwamen werden de Hamas-strijders èn de gijzelaars onmiddellijk onthaald op een regen van kogels. Het was toen dat Hamduna zich overgaf en met Yasmin Porat te voorschijn kwam. Yasmin zag tal van kibbutzniks die dood op de grond lagen. Op de vraag of sommigen misschien ook door Israelisch vuur konden zijn gedood, zei ze: ”ongetwijfeld”.
Porat werd vrijgelaten rond 5.30 uur. Om half negen kwam de tank. Een eerste tank raakte beschadigd (mogelijk door een schot met een RPG-raket) terwijl het schieten van beide kanten aanhield, maar een tweede vuurde twee granaten af op het huis en daarna was het stil. Hadas Dagan, hoewel gewond, was de enige overlevende van 14 mensen. In haar interview van 15 oktober had Porat al verteld dat de 12-jarige Liël en haar tweelingbroertje Yanai Hatsroni bij deze beschieting met hun tante waren verbrand en pas veel later konden worden geïdentificeerd. Haar partner Tal Katz en Adi Dagan waren ook onder de doden.
Op 9 december wijdde Kanaal-12 anderhalf uur aan het gebeurde met familieleden van gedode gijzelaars. Er werd een opname afgedraaid van de onderhandelingen van Yasmin met de politie waarop ook Liël te horen was en Hadas bevestigde Porats verhaal. Ze vertelde ook hoe haar man voor haar ogen doodbloedde uit een gigantische wond in zijn nek en beschreef zijn dood als een groot dilemma omdat ze niet het leger wilde beschuldigen.
Yasmin beschreef hoe ze op een gegeven moment een tank zag en vroeg wat ze daarmee van plan waren, want er zaten immers gijzelaars in de huizen. Ze kreeg als antwoord dat de tank alleen de muren zou breken zodat de Yamam-troepen het huis makkelijker binnen konden gaan. Maar het verhaal van generaal Hiram was anders. In het interview dat hij op 25 oktober gaf aan Ilana Dayan stelde hij het voor alsof hij heldhaftig het commando op zich had genomen. Toen hij had gehoord dat er een burger gevlucht was – een kennelijke verwijzing naar Porats vlucht na onderhandelingen uit het huis van Pessi Cohen – was er een zekere dynamiek ontstaan alsof de burgers opgesloten zaten in huizen en er onderhandeld kon worden.
Er kwam een ploeg onderhandelaars, maar ondertussen ging het schieten onverminderd door. Totdat er kennelijk door de Hamas-strijders een RPG werd afgeschoten. Hiram besloot toen dat dat de onderhandelingen waren mislukt en hij gaf de tankcommandant verlof om een granaat op het huis af te schieten. Op de vraag van Ilana Dayan hoeveel gijzelaars hij uiteindelijk had kunnen redden gaf hij het antwoord: ”Vier”.
Dayan: “De hele rest was vermoord.”
”De hele rest was in koelen bloede vermoord,” antwoordde generaal Hiram. “En we vonden ook acht kinderen die waren samengebonden en doodgeschoten. En een koppel, een man en zijn vrouw, die waren samengebonden en doodgeschoten.”
Het is niet onwaarschijnlijk dat Hiram de bron was van wat Netanyahu president Biden vertelde onmiddellijk nadat het was gebeurd, dat ze tientallen kinderen hadden vastgebonden en ze hadden verbrand en doodgeschoten. Het werd eerder deze maand ontkracht door Haaretz in een bericht waarin werd gemeld dat er geen kinderen uit meerder families tezamen waren gedood. En dat geldt ook voor het huis van Pessi Cohen waar de twee overlevende gijzelaars van verteld hebben dat niemand was gedood of verwond. Ze kregen water en werden humaan behandeld. Er waren trouwens ook geen verhalen van huizen die door Yamam waren bestormd om gijzelaars te redden.
En het was ook niet alleen een tank die schoot. Er waren meer zware wapens. Wie foto’s ziet van de kibbutz ziet het ene verbrande huis na het ingestorte andere. Nadat direct al was gemeld dat misschien ook mensen van het dansfestival waren gedood door vuur van eigen Israelische helikopters, werd eerder deze maand ook schoorvoetend toegegeven dat dit ook het geval kan zijn geweest in plaatsen als de kibbutz Be’eri. Hoe had de schade anders zo groot kunnen zijn als de schoten hadden moeten komen van de strijders van Hamas met hun kalasjnikovs en een enkele RPG (rocket propelled grenade).
Het zijn vragen die alleen na een onafhankelijk onderzoek kunnen worden beantwoord, maar die ondertussen de familieleden van de omgekomen mensen bezighouden. Die klagen dat ze geen duidelijke antwoorden hebben gekregen op vragen hoe hun verwanten aan hun einde zijn gekomen. Bij een deel van de buitenwacht begint intussen het vermoeden vaste vorm aan te nemen dat mogelijk een groot deel, zoniet het merendeel van de aan Hamas toegeschreven wreedheden in dezelfde categorie valt als de verhalen van de 40 onthoofde baby’s die aan een waslijn waren opgehangen, of de baby die was gestoofd in een oven. Namelijk als pure bullshit. Bullshit waarvoor niettemin een heel hoge prijs wordt betaald door de bevolking van Gaza.
(met dank aan Electronic Intifada, Ali Abunimah en David Sheen)
(Dit artikel verscheen eerder op Abupessoptimists weblog)
(Foto: By Al Araby, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=138778645)
