Vandaag en de komende weken geen Strijdkroniek op de maandag, of op welke dag dan ook. De koek is niet op, maar ik wel: burn-out en andere misère in mijn kop. Ik ben bezig met het drastisch terugbrengen van mijn activiteiten, qua tempo en benodigde inspanning. Noodgedwongen en met hele grote tegenzin, maar de stress-levels moeten omlaag. Snel.
Alles met ‘deadline’ erbij is nu bijvoorbeeld even niet goed en ga ik dus mijden alsof het een naar virus is. Dat geldt ook waar het, zoals in het geval van de Strijdkroniek, om een deadline gaat die ik aan mezelf heb gesteld. Geen vaste regelmaat meer. Of ik na herstel de Strijdkroniek hervat, en zo ja in welke vorm, weet ik ook nog niet. Kan best zijn dat ik de actualiteit ook na herstel op een andere manier ga bespreken. Dat zie ik later.
De Strijdkroniek komt dus stil te liggen, maar de strijd niet en evenmin mijn deelname eraan. Vorm en vooral energiegebruik worden anders, dat wel. [Ik blijf wel actief als schrijver, maar grillig en qua timing onvoorspelbaar – zin van redactiewege aangepast]. Mijn energie is een beetje weg, maar mijn passie en furie is dat geenszins. Ik ben van plan full scale terug te komen in de strijd voor de anarchie, met nieuwe energie en gescherpte wapens, tegen dezelfde vijand en aan jullie zijde.
- Uiteraard ook verschenen bij PeterStormt
