Het is makkelijk gezegd voor ondergetekende, die nooit iets in BIJ1 gezien heeft, die misschien hoopte op een keer ten goede bij dit carnaval van de kleinburgers, maar de gang van zaken rond Quinsy Gario heeft daar al definitief een punt achter gezet. Een Senstivitytraining jaren zeventig/vroege jaren tachtig-stijl, met alle enge trekjes die daar bij zitten. En ondertussen plus bolchéviste que les bolchévistes. Onderstaande teksten zult u bij De Waarheid 1979-1990 niet aangetroffen hebben over Afghanistan.
Als de “Democratische Volkspartij van Afghanistan” onder de bezielende leiding van het Sowjetleger echt zulke prachtige dingen verwezenlijkt heeft voor het Afghaanse Volk (spoiler: there ain’t no such animal)*, waarom was het dan zo makkelijk voor de VS om de mujahedin als tegenbeweging in te zetten?
Het enige intermezzo in Afghanistan dat enigszins op een democratie had kunnen lijken was de republiek 1973-78, waarin de communisten zeker een grote rol speelden maar niet putschistisch zoals na 1978.
En hier zingt de jongerenclub van BIJ1 de lof van die communisten, en dus van de bezetting door de USSR. Die jaartallen komen voor in hun verhaaltje maar hoe precies die prachtpartij aan de macht kwam blijft in het vage. Nu, laat ik u uit de droom helpen: het was niet via een sensitivitytraining.
Ja, Sylvana Simons is een goede tegenstem in de Tweede Kamer, maar om nou te zeggen dat zij een serieuze partij vertegenwoordigt – dat is moeilijk vol te houden. En met een GroenLinks en een PvdA die op het punt staan aan te sluiten bij Rutte is het ontbreken van een radicaal links alternatief extra pijnlijk.
Wenend ging hij heen, u achterlatend met woorden van iemand die linksrechts of rechtslinks van BIJ1 staat. En wier woorden wonderwel aansluiten bij de totalitaire verleiding die uit bovenstaande spreekt.
Kortom: vluchten is nergens goed voor.
* zie bijvoorbeeld hier. Afghanistan zou men inderdaad een koloniaal product kunnen noemen, maar in die zin dat de omliggende rijken (de Engelsen in India, de Russen in Centraal-Azië, de Chinezen in Oost-Turkestan) er nooit in geslaagd zijn het gebied in te lijven.
