De grootste naam in de muziekwereld van Hen Die Bezweken Zijn aan Het Virus is tot nu toe Phil Spector. 81 jaar, gisteren in de gevangenis in Californië waar hij verbleef wegens moord. Het virus wordt daar in de nor ruim baan geboden (elders in de VS ook).
Gedenken wij zijn nalatenschap, zonder die moord en bijvoorbeeld het mishandelen van Ronette Ronnie Spector, te vergeten. Die nalatenschap is groot, en groots. De karakterisering in de titel is van hemzelf.
Pyts eerste keuze:
Een verkorte versie waarin het schreeuwen weggeknipt is, maar wel gesuggereerd wordt dat Ike meespeelt en meezingt:
Het nummer is geboycot door de radiostations in de VS omdat het te bombastisch werd gevonden. De slappe Motownversie werd wel een hit later. In het Verenigd Koninkrijk werd het een hit dankzij de zeezenders en Luxemburg.
Nu mag ik even uit de kast komen over dit nummer, hoe verpletterend het was toen ik het voor het eerst hoorde, en de weken daarna – en nu, na het jarenlang niet eens te hebben willen horen, toch weer. Ja mensen, er was een tijd dat dit nummer er nog niet was. Spector heeft het mede geschreven.
The Righteous Brothers, 1964
Zijn ze met drie, vier, vijf? Darlene Love and the Blossoms, omgedoopt in de Crystals. De andere keuze van Pyt.
Van de tweede LP in mijn collectie (oplettende lezertjes weten dat Dusty de eerste was): The best part of breakin’ up, Ronettes, 1964
Mogen zijn goede werken blijven en zijn slechte – tja, wat moet je er bij wensen…
Uitgelichte afbeelding: By Heinrich Klaffs – originally posted to Flickr as Ike & Tina Turner 231172_Dia14, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12311964
