Dolf Brouwers moet het in de naoorlogstijd geregeld voor de radio gezongen hebben. Hier doet hij het, inmiddels beroemd als Sjef van Oekel, bij Sonja Barend. Op de televisie nog wel. Prachtig gewoon, niet, je weet niet wat je hoort.
’t Alom bekende Nederland
Waar menigeen van hield
Is door de grote wereldbrand
Helaas ook deels vernield
De Betuwe, die sprookjestuin
Is nu geen sprookje meer
Maar bloeit, al ligt ze thans in puin
Weldra weer als weleer
Eens zal de Betuwe in bloei weer staan
Nog mooier en voller dan voorheen
Eens groeit op Walcheren weer goudgeel graan
We zullen herbouwen steen voor steen
We malen weer droog ’t land dat onder water staat
Traditie zegt dat Neerlands glorie nooit ten onder gaat
Eens zal de Betuwe in bloei weer staan
En groeit op Walch’ren goudgeel graan
reeds…
