Een harde klap en donkerte

In 1997 heb ik een tijdje in Aleppo verbleven, het grootste deel van de tijd in de Armeense wijk. De stad kende geen getto’s maar het is voor parochianen in de breedste zin van het woord praktisch om in één buurt te wonen.
Het was wel handig dat ik voordien de autobiografie van Ger Harmsen had gelezen, waarin hij trots vertelt dat zijn schoonzoon als ingenieur er voor gezorgd heeft dat er schoon drinkwater uit de kraan kwam in Aleppo. Of die schoonzoon dat nou helemaal alleen gedaan heeft is vatbaar voor twijfel, maar je kon onbekommerd water drinken, wat op veel plaatsen in de VS niet kan – om eens een land te noemen.

“Derdewereldtoestanden”, wat bedoelt u er eigenlijk mee? Onaangekondigd en onregelmatig maar wel op een soort vaste tijd viel de elektriciteit uit. In de buurt, in de hele stad? Het maakte niet uit. Het was zaak om voor de zekerheid water in te slaan voor het geval dat, want de hydrofoor in gebouwen van meer verdiepingen werkte op elektriciteit. Dus geen licht, geen water. “Het is niet anders” citeerde gastheer een wat hij een mooie Nederlandse uitdrukking vond. Ik denk daar anders over.

Vanochtend hoorde ik buiten een daverende klap en het licht viel uit. Alles viel uit. Mijn laptop bleef aan, die schakelde automatisch over op batterij maar veel nut had het niet want de wifi viel ook weg. En de vaste telefoon. Aan de aardlekschakelaar kon ik niets ontwaren (de traplichten deden het wel). Vrouwlief bellen om te vragen hoe het zit met die schakelaars kon maar in beperkte mate, mijn beltegoed bleek bijna op zodat mijnheer PTT het gesprek zelf maar vast uitschakelde. Het water deed het wel, als het elektrisch wordt opgepompt was die voorziening net zoals het traplicht niet uitgevallen.

“U kunt uw beltegoed opwaarderen via kpn.nl/opwaarderen.” Ja dank u wel, ik kan niets meer online. Onderbuurvrouw appt (aan de deur komt zij niet) dat het licht is uitgevallen. Bij ons ook? Dat is al geruststellend, er zal verband zijn met die klap. De straatlantaarns, waarvan overigens de helft het niet doet (ik neem aan dat straatverlichting door het knetterlinkse en aartsgroene stadsbestuur aan De Markt is uitbesteed), branden op een uur waarop dat niet meer zou hoeven. Ongewassen (geen licht in de badkamer) begeef ik mij op sloffen op straat. Ik hoor van een buurman dat er een grote stroomstoring is, ja bij hem ook, “er wordt aan gewerkt”.

En dan zie je plotseling de ledlampjes van de wekker knipperen en de kerstverlichting doet het weer. Wel aardig dat je kon zien wie er met vakantie is in de buurt: daar brandden de lampjes door, op batterij dus. En misschien op tijdschakelaar, weet ik veel.
Nu.nl, AT5 en Amsterdams sufferdje Het Parool melden niets over een stroomstoring. Het zal inmiddels wel gewoon zijn, zoals in Aleppo, alweer decennia geleden. Toen die stad er nog was.
(Voor de praatjesmakers: de vele christenen die ik er gesproken heb haatten pa Assad en er is geen reden te bedenken waarom dit niet voor de zoon zou gelden. Zij verwachtten evenwel niets goeds van wat er in zijn plaats kon komen. De christenen van Syrië, en zij niet alleen, weten inmiddels wat ervoor in de plaats kwam en wat er te verwachten valt van een triomfantelijk op de troon gebleven Assad. Wee aan de winnaars, wee aan de overwonnenen.)