Uit de archieven maak ik op dat hij in de top-2000 van Radio Huppelepup heeft gestaan – het weerhoudt mij er toch niet van hem in deze serie op te nemen.
Een radioherinnering: collega Marcel (“Freek Frituur” heette hij toen nog) werd weggeroepen aan de telefoon, riep om dat hij assistentie behoefde en ik was in enkele stappen bij hem. Of ik even waarnam.
Ik keek in zijn rijtje nog-niet-gedraaid en pakte deze.
Meer heb ik niet te doen gehad. Het bericht was dat zijn vader bediend was. Hij ging toch maar door met het programma.
De titel had geen bijzondere bedoeling maar de gehele gebeurtenis blijft voor mij onvergetelijk en gekoppeld aan dit nummer.
Now
The mist across the window hides the lines
But nothing hides the color of the lights that shine
Electricity so fine
Look and dry your eyes
We
So tired of all the darkness in our lives
With no more angry words to say can come alive
Get into a car and drive
To the other side
Me babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
You babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
We
Are young but getting old before our time
We’ll leave the T.V. and the radio behind
Don’t you wonder what we’ll find
Steppin’ out tonight?
You
Can dress in pink and blue just like a child
And in a yellow taxi turn to me and smile
We’ll be there in just a while
If you follow me
Me babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
You babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
Me babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
You babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
Me babe, steppin’ out
Into the night
Into the light
Joe Jackson
1982, waarin ook dit verhaal speelt. Marcel is er intussen zelf allang niet meer.
