Een burgerlijk kletscollege

Het woord ken ik uit Staat en revolutie, maar hoe luiden de passages ook alweer precies? Het is handig dat het boek online staat. In de spelling van de online geplaatste editie wordt college als “kollege” gespeld. Dat bemoeilijkt het zoeken. Laten we het even corrigeren:

De uitweg uit het parlementarisme ligt natuurlijk niet in het afschaffen van de vertegenwoordigende lichamen en van de verkiesbaarheid, maar in het veranderen van de vertegenwoordigende lichamen van kletscolleges in ‘werkende’ lichamen.

En:

In de parlementen wordt slechts gekletst, speciaal met het doel het ‘eenvoudige volk’ te bedriegen.

Het is vanuit anarchistisch oogpunt het belangwekkendste boek van Lenin, hier in het Nederlands te vinden.
Uit de citaten klinkt geen algemeen-afwijzende houding ten opzichte van Het Parlement, maar tegen een gezelschap pratende heren (in 1917 was dat beslist zo). Parlement is als woord ook afgeleid van parler, een werkwoord dat niet uit klassiek Latijn afkomstig is, maar dit is verder niet terzake. Praten is dus de hoofdtaak van het parlement, de naam zegt het al. Maar het praten dient uit te lopen op wetgeving en het heeft op die manier invloed op het leven van degenen over en namens wie gepraat wordt. Dat “namens” moeten we maar hopen, er zijn parlementen (geweest) zonder enig mandaat van degenen die de gevolgen van het praten te dragen hebben. In Nederland is het nu honderd jaar dit jaar niet zo – zo jong is nog de vertegenwoordigende democratie in dit koninkrijk.

Sinds 1979 worden er verkiezingen gehouden voor het Europese Parlement. Het is van begin af aan merkwaardig geweest dat men alleen op kandidaten uit het “eigen land” kan stemmen. Zo wordt het niets met de Europese eenwording, en misschien is het ook niet de bedoeling. Nederland heeft 26 van de maar liefst 750 zetels, 3,5%. De kiesdrempel ligt hoog dus. Het risico dat een flink deel ervan naar de edelfascisten van Baudet gaat volgende week komt in ieder geval in de peilingen tot uiting. De volkse fascisten van Wilders zullen toch ook nog wel wat binnenhalen. Nu het Verenigd Koninkrijk nog meedoet ziet het er naar uit dat dit ook een regiment uit die hoek zal leveren. Maar als Brexit doorgaat is dat het einde, redelijkerwijs, van 73 VK-zetels, waarmee merkwaardigerwijs het gewicht van de Nederlandse fracties zwaarder wordt.

Maakt het veel uit? Het Europees Parlement heeft geen initiatiefrecht. Het parlement keurt besluiten van de Europese Commissie goed, of af. En verder is het dus inderdaad een kletscollege. Een verbod op het burger noemen van een vegetarisch gerecht dat uiterlijk en zelfs naar smaak lijkt op een stuk dood dier valt in de categorie kletscollege. Het is niet door te voeren. Dit geldt voor zoveel angstwekkend lijkende gesprekspunten van dit parlement. het is geen werkend lichaam. Het zou ook teveel Europese eenwording betekenen als het parlement zelf initiatieven nam. En als men kon stemmen op een kandidaat uit Zomaar Een Ander Land. Zolang het mag duren zou ik waarschijnlijk op de Engelse Groenen stemmen – Engels ja, niet Brits. Misschien komt er een aparte fractie van partijen “voor de dieren” als er zetels gehaald worden. In de peilingen lijkt het er om te spannen of de oerpartij Voor de Dieren het nog mag gaan halen in het Europarlement.

Stemmen voor dit parlement is nog meer dan in het geval van de nationale vertegenwoordigende lichamen een kwestie van demonstreren. Veel meer houdt het niet in.
Ik zal, in tegenstelling tot destijds in 1979, wel niet de stembus rechts laten liggen. Stemmen op de PSP of de Groenen (wat zijn die afgezakt inmiddels, niet meer bij machte een behoorlijk campagnefilmpje te maken, wat een droefenis) was iets wat je net zo goed kon laten vanwege de hoge kiesdrempel. De liefde voor de Partij voor de Dieren is inmiddels wel over bij mij, na Johnas van Lammeren en nu weer met het hameren op onverdoofd slachten en het zwalken wat betreft de adhesie aan de Boxtelse actievoerders. Neus dichtknijpen en stemmen voor het kletscollege – want de fascisten, wonderlijk te zeggen, gaan in ieder geval.
Geen stemadvies wat partij betreft, wel om in ’s hemelsnaam maar wel de gang naar die bus te maken. Ik dank u voor uw aandacht.