Mest injecteren desastreus voor natuur en milieu

Mest injecteren werd verplicht als maatregel om de ammoniakuitstoot te verminderen. De vraag of het echt helpt wordt door milieuchemici in twijfel getrokken. Een onderzoek van chemici Jaap Hanekamp en Marcel Crok en de Amerikaanse statisticus Matt Briggsuit 2017 Ammoniak in Nederland. Enkele kritische wetenschappelijke kanttekeningen(pdf) concludeert:

Voor wat betreft de hier besproken thematiek constateren wij een opeenstapeling van rekenkundige,
modelmatige, en argumentatieve tekortkomingen. Men kan om die redenen niet concluderen dat het
ammoniakbeleid wetenschappelijk goed onderbouwd zou zijn, zoals de overheid beweert. Integendeel.

Het ammoniakbeleid is dus min of meer gebouwd op drijfzand en de noodzaak van mestinjectie twijfelachtig.

Inmiddels wordt het steeds duidelijker dat de gevolgen van mestinjectie voor de natuur en het milieu desastreus zijn.
In twee artikelen in het dagblad Trouw wordt dat opnieuw aan de hand van onderzoek duidelijk.

Op 8 maart jl. publiceerde zij het artikel: “Nadat vloeibare mest in een weiland gespoten is, hebben de worm en grutto het nakijken

Daarin wordt uiteengezet wat de gevolgen van het injecteren van drijfmest is op de grond en de daarin levende wormen. De conclusies van onderzoeker en wormdeskundige Jeroen Onrust zijn schrikbarend.

Al met al is de injectie van drijfmest volgens Onrust dus een drievoudig probleem voor de weidevogels die van wormen leven. “Na de mestinjectie wordt de bodem zo hard dat de vogelsnavels er niet meer doorheen komen. Bovendien komen er minder en ook kleinere rode wormen voor in een weiland waar drijfmest is ingebracht en komen die wormen ook niet meer aan het oppervlak.”

Gisteren stond het artikel “Mest barst van de chemicaliën en dat is slecht nieuws voor weidevogels” in die krant.
Uit een, door de provincie Gelderland gefinancierd, nog niet gepubliceerd onderzoek van Buijs Agroservices en WECF Nederland blijkt dat de mest als gevolg van bestrijdingsmiddelen in veevoer en stro en chemische middelen die in stallen en mestkelders worden gebruikt zwaar vervuild is. Deze mest wordt in grond geïnjecteerd.
Citaat:

In 88 monsters zijn 134 verschillende bestrijdingsmiddelen gevonden in hoeveelheden die schadelijk zijn voor bodem en water en voor de insecten die daar leven. Geen enkel monster was vrij van bestrijdingsmiddelen.

Ook bij biologische bedrijven is, zij het in mindere mate, verontreiniging gevonden in de mest. Dit komt omdat zij stro uit de traditionele landbouw mogen gebruiken.

Opnieuw desastreus. Niet alleen neemt de hoeveelheid regenwormen drastisch af, ook de insectenpopulatie wordt ernstig bedreigd door het gif wat met grote hoeveelheden in de bodem gespoten wordt.
Ecoloog Frank Berendse, emeritus hoogleraar in Wageningen, stelt:

is het de vraag of effectief weidevogelbeheer wel mogelijk is als er verontreinigde mest wordt toegepast. “Door het effect van de insecticiden in mest zullen grutto-kuikens niet aan voedsel kunnen komen. Beleid om weidevogels te beschermen, schiet zo ernstig tekort.”

De onderzoekers hebben ook gekeken naar de stand van de weidevogels en de resultaten en prognoses zijn schrikbarend.

Ze concluderen in hun studie dat de veldleeuwerik vrijwel geheel verdwenen is en ook de aantallen kieviten en grutto’s lopen sterk terug. Op vrijwel alle onderzochte gangbare en biologische bedrijven zijn weidevogels volgens Buijs ‘zeer schaars’ geworden. Op drie van de negen biologische bedrijven doen weidevogels het relatief niet goed.

Kortom, de samenstelling van de mest in combinatie met de mestinjectie zijn een ramp.

Tijdens de herbezinning op het mestbeleid die eind 2018 is gestart is er voor zover ik het kan zien geen enkele aandacht voor deze ernstige gevolgen. Het zou wijs zijn als dit direct wordt toegevoegd.
Als het om de weidevogels gaat is er met name een sterke boeren- en jagerslobby te zien die predatoren de schuld in de schoenen schuiven. Op provinciaal niveau grijpt men dat gretig aan om vooral de jacht op deze dieren te intensiveren. Aan de werkelijke oorzaak, de veranderde, geïntensiveerde en vervuilende agrarische sector, wenst men nauwelijks iets te doen.

Nu het politieke landschap naar nationalistisch, populistisch en zwaar conservatief rechts verschuift, een realiteit waar door als Thierry Baudet en Annie Schreijer-Pierik openlijk de wetenschap aan de kant wordt geschoven en het eigen gewin prioriteit krijgt, is de kans dat de natuur en ons milieu volledig naar de gallemiezen gaat 99,99%.

Gerelateerde artikelen
https://krapuul.nl/natuur-en-milieu-2/2689143/microplastics-nu-ook-in-meststoffen-ontdekt/

https://krapuul.nl/natuur-en-milieu-2/2682449/houden-vlinders-van-mest/

https://krapuul.nl/natuur-en-milieu-2/flora-en-fauna/dieren-2/2697974/de-grote-wormenslachting-en-de-onvoorziene-gevolgen/

https://krapuul.nl/natuur-en-milieu-2/flora-en-fauna/dieren-2/2684675/strontziek-van-de-veeindustrie/