Even wat zorgeloze lentemuziek. Noem het escapisme, en dan zeg ik: ja, lekker. Die zeit wat!
I was walking down the street
When this boy started following me
Now I ignored all the things he said
He moved me in every way
With his collar unbuttoned
By my side he was struttin’
Girls, he was really sayin’ somethin’
Really sayin’ somethin’, woo
Alright now
Girls, he flirted every step of the way
I could hear every word he’d say
My resistance was getting low
And my feelings started to show
My heart started thumpin’
Blood pressure jumpin’
Girls, he was really sayin’ somethin’
Really sayin’ somethin’, woo
Alright, now
Hey hey yeah yeah
Hey yeah
As he walked me to my door
I agreed to see him once more
Ladylike it may not be, no
But he moved me tremendously
Though he was bold
My heart he stole
Girls, he was really saying something
Really saying something, woo
Alright now
Oh, sing the song
Really sayin’ somethin’
Really sayin’ somethin’
He was really saying something, Velvelettes, 1964, werd een hit in het VK nadat de groep al uiteen was, in 1967 – het startsein van “Northern Soul”
Een wittemanncover, vocalist: Terry Clark. The Herd, 1965
The Marvelettes, het scheelt een lettergreep, een cover uit 1967. Het zou wel eens dezelfde orkestband kunnen zijn, maar dan zonder het handklappen.
U kent vast een heel andere versie. Misschien, ooit, hier.
