International Peoples Assembly: Manifest in Solidariteit met Venezuela

De ‘International Peoples Assembly’ werd van 24 tot 27 februari in Caracas (Venezuela) gehouden en het bracht meer dan 400 vooraanstaande activisten, politici, academici, journalisten en andere leidende persoonlijkheden van over de hele wereld tezamen.

Wat hier volgt is het slotmanifest van de vergadering:

1. Tezamen vergaderend in Caracas, Bolivariaanse Republiek Venezuela, tussen 24 en 27 februari 2019, bevestigen afgevaardigden uit meer dan 90 landen van de vijf continenten, die sociale en politieke organisaties en bewegingen vertegenwoordigen, onze verdediging van de soevereiniteit en zelfbeschikking van Venezuela, spreken we ons uit ter verdediging van de Bolivariaanse revolutie en de wettige en constitutionele president Nicolás Maduro.

2. Gedurende de laatste twee decennia gaat de Bolivariaanse revolutie door met een proces en een project van intensieve transformatie, gebaseerd op participatieve en protagonistische democratie, gericht op de belangen van het volk, dat een gemeenschappelijke organisatie heeft en het feministisch socialisme beoogd door Hugo Chávez. Met dit perspectief heeft het veranderingen aan de horizon teweeggebracht die ook de constructie van een multicentrale- en multipolaire wereld met zich meebrengen, met belangrijke veranderingen in de neokoloniale relaties die onze regio en het zuiden beïnvloeden. Met een visie van herverdeling van rijkdom die voortkomt uit de overvloedige grondstoffen die het land produceert, heeft Venezuela ongekende resultaten geboekt in zijn geschiedenis, met universele toegang tot openbaar en gratis onderwijs, uitroeien van analfabetisme en ongeëvenaarde toegang tot hoger onderwijs mogelijk gemaakt. Soortgelijke prestaties zijn vastgesteld in gezondheidszorg, huisvesting en andere sociale rechten.

3. Het VS-imperialisme, hoeder van de corporate, financiële, militaire en transnationale belangen die het omarmt, is vastbesloten om dit proces terug te dringen om directe controle van de natuurlijke hulpbronnen over te nemen. Om een einde te maken aan het aanbod van soevereiniteit en zelfbeschikking, hebben de Verenigde Staten alle hybride en permanente oorlogsstrategieën losgelaten; Zij hebben alle mogelijke tactieken uitgeprobeerd: o.a. staatsgrepen, terrorisme, financiële speculatie, economische blokkade en geïnduceerde inflatie.

4. Sinds 2008 is er een duidelijke structurele, multidimensionale en historische crisis van het kapitalisme; in dit verband trachten de Verenigde Staten hun wereldhegemonie op alle mogelijke manieren te handhaven, inclusief oorlog, wat resulteert in agressie, invasies en oorlogen om de natuurlijke rijkdommen te bemachtigen en de markten, de gebieden en de regeringen te controleren. In die zin dreigt het geo-economische conflict met China en Rusland de mensheid naar een totale oorlog te voeren.

5. Dus, om de vrije markt, en de vrijheid van bedrijven om onze volkeren te plunderen en uit te buiten, te beschermen, gaan ze in verschillende delen van de wereld voort met economische druk, zoals de blokkade tegen Venezuela, Cuba en Iran en oorlogshandelingen, zoals die in Irak, Afghanistan, Libië, Jemen, de Democratische Republiek Congo; en landbezettingen zoals in Palestina. Ze dringen ook economische, psychologische en culturele oorlogen op, zoals die welke Venezuela al meerdere jaren geweld aandoen. Paradoxaal genoeg is het de “verdediging van mensenrechten en democratie” die als een steunpilaar heeft gediend om de meest ernstige collectieve agressies te camoufleren. Maar de volkeren verzetten zich en zijn erin geslaagd om deze pogingen tot controle te stoppen zoals dat gebeurde op de Krim en in Syrië.

6. Het opleggen van de regels van het spel van grote bedrijven en geglobaliseerd kapitalisme kan alleen worden ondersteund door het elimineren van democratische mogelijkheden en rechten van de arbeidersklasse, het verspreiden van chaos, vernietiging en dood. Daarom wijzen wij de escalatie van de druk van de regering van de Verenigde Staten af, zoals de militaire actie die zich, vermomd als ‘humanitaire hulp’, voordoet tegen de Bolivariaanse Republiek Venezuela. Dit is een nieuwe fase in de oorlog die probeert een model van politieke ondergeschiktheid te herstellen, wat kan worden waargenomen in het streven om de gekozen president Nicolás Maduro omver te werpen.

7. Een nieuw momentum van dit interventieplan komt nu tot uiting in de externe druk die wordt bevorderd door ad-hoc-organen, zoals de zogenaamde Lima-groep, die, afgestemd op sectoren van extreemrechts Venezuela, een autoritaire staatsgreep wil plegen zonder zich iets aan te trekken van de Venezolaanse democratische instellingen. Wij constateren met verbazing dat zelfs instellingen, zoals de Europese Unie, bezwijken onder de druk van de VS en, in strijd met internationale wetgeving en democratie, een zelfbenoemde “president” gaan erkennen, die niemand heeft gekozen. Dit wordt ondersteund door een ideologische en communicatieve techniek die is gebaseerd op de verspreiding van nepnieuws en verzonnen scenario’s, die zowel via corporate media als digitale netwerken worden gepositioneerd.

8. Nu zijn in Venezuela soevereiniteit en zelfbeschikking in het geding, dit zijn de pijlers van de waardigheid van de volkeren die trachten een toekomst voor de mensheid en eerlijkere, meer egalitaire samenlevingen op te bouwen. Om deze reden, en in internationale solidariteit met de bevolking van Venezuela en hun legitieme regering onder leiding van Nicolás Maduro, verklaren we:

  • 1. De economische blokkade te stoppen die leidt tot het leed van de bevolking en het economische, productieve project en die het herverdelende beleid bedreigt, hetgeen Venezuela al meer dan 30 miljoen dollar heeft gekost.
  • 2. De soevereiniteit, participatieve en protagonistische democratie te verdedigen en het Venezolaanse recht om zijn economisch project te organiseren en zijn natuurlijke hulpbronnen te beheren op basis van soevereine criteria.
  • 3. De volkeren van de wereld willen vrede; we willen geen nieuwe oorlog. Latijns-Amerika en het Caribisch gebied zijn vreedzame gebieden, zoals het CELAC (Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caraïbische Staten) in 2014 heeft verklaard en zoals het zich in de toekomst voor ogen houdt. Venezuela heeft het recht om elk geschil op te lossen door middel van dialoog en de verschillende mechanismen die door zijn eigen grondwet en in het kader van algemene internationale wetten worden geboden.
  • 4. De volkeren van de wereld, vertegenwoordigd door de ‘International Peoples ‘Assembly’, verdedigen de Bolivariaanse Revolutie als een project dat een gevoel van ethiek en toekomst biedt voor de mensheid. We roepen de hele wereld op zijn stem te verheffen, op vrede te bouwen en de oorlog te stoppen.

Caracas, 27 februari 2019

International Peoples Assembly

(bron: Venezuelanalysis.com)