De lijst van “topveertigelpees van 1968” van Roel Janssen – een vervolgserie. Ik doe mijn keuze er uit.
Januari
- White light/White heat van de in “alternatieve kringen” meest overschatte band aller tijden, Velvet Underground.
- The Notorious Byrd Brothers – The Byrds
- Boogie with Canned Heat – Canned Heat
- Lady Soul – Aretha Franklin
- Nefertiti – Miles Davis – niet het soort muziek waar je als tiener in die tijd (twintiger misschien wel) mee bekend raakte. Ken ik dus ook niet, maar iets om op terug te komen.
- Steppenwolf – Steppenwolf
Sommige toch wel essentiële nummers van LP’s van deze lijst zijn tot mijn verrassing nog niet langsgeweest in deze rubriek. Dit is als single heel erg zomer ’68.
Well, I’m so tired of crying but I’m out on the road again
I’m on the road again
Well, I’m so tired of crying but I’m out on the road again
I’m on the road again
I ain’t got no woman just to call my special friend
You know the first time I traveled out in the rain and snow
In the rain and snow
You know the first time I traveled out in the rain and snow
In the rain and snow
I didn’t have no payroll, not even no place to go
And my dear mother left me when I was quite young
When I was quite young
And my dear mother left me when I was quite young
When I was quite young (When I was quite young)
She said: “Lord, have mercy on my wicked son”
Take a hint from me, mama, please, don’t you cry no more
Don’t you cry no more
Take a hint from me, mama, please, don’t you cry no more
Don’t you cry no more
Cause it’s soon one morning down the road I’m going
But I ain’t going down that long old lonesome road
All by myself
But I ain’t going down that long old lonesome road
All by myself
I can’t carry you, baby, gonna carry somebody else
On the road again, Canned Heat
