De gevolgen van de komst van vele multinationals naar Centraal-Brazilië

Onder de Amazone, treffen we de Cerrado aan, het is een savannegebied van 2 miljoen vierkante kilometer. Het bevindt zich onder de Amazone en telt voor 21 procent van de totale oppervlakte van Brazilië. Met zijn 10.000 plantensoorten, 935 vogelsoorten en 300 verschillende zoogdieren, heeft de Cerrado de rijkste biodiversiteit van alle savannegebieden over de hele wereld. En alsof dat nog niet genoeg is, wordt de Cerrado ook gezegend met een hoog endemisch niveau, wat wil zeggen dat 45 procent van de planten en 14 verschillende diersoorten uniek zijn aan dit gebied.

De Cerrado was ooit een zeer afgelegen gebied door het gebrek aan wegen en andere belangrijke infrastructuur. Voor vele generaties werd deze regio beschouwd als woestenij en dus ongeschikt verklaard voor landbouwproductie. De link met de naam van dit ruwe savannegebied is onmiddellijk gemaakt als je weet dat Cerrado in het Portugees `gesloten` betekent. Maar dit ruwe landschap veranderde wanneer in 1960 het federale district en hoofdstad Brasilia werd gebouwd, voordien was deze titel toegewezen aan Rio de Janeiro. De overheid vond een goudmijn in de Cerrado zo groot als Duitsland, Frankrijk, Spanje, Italië en Engeland samen. De vele acties van Greenpeace en andere organisaties zorgden er eveneens voor dat ontbossing in het Amazonegebied steeds moeilijker werd, wat er op zijn beurt voor zorgde dat vele multinationals en grootschalige boerderijen naar de onbekende Cerrado trokken. Ze komen er al snel achter dat de Cerrado wel de ideale omstandigheden biedt om sojabonen te verbouwen, met als resultaat dat Brazilië vandaag de tweede grootste speler ter wereld is in het produceren van sojabonen – een grondstof dat voornamelijk gebruikt wordt in de productie om biodiesel en veevoeder te vervaardigen. Daarnaast wordt dit uniek gebied ook overspoeld door immens grote monoculturen van eucalyptus, veedieren en suikerriet. Ook bij deze laatste is Brazilië een wereldspeler; er wordt maar liefst 600 miljoen ton per jaar geoogst. Al deze gewassen zijn overwegend bestemd voor export naar Azië, de VS en Europa.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be