Het was dus toch ironisch bedoeld van Rint Sybesma, die het Nederlands in enkele generaties wilde uitroeien. Een kleine twee maanden later zegt hij het: het was een grap.
Waar hij op aansloot is het sluipende fascisme van de zich superieur wanende lieden die hier de dienst uitmaken. Bij een stuitende instelling als de Koninklijke Akademie van Wetenschappen bijvoorbeeld:
Een van de aanleidingen van mijn stuk was Nederlands en/of Engels? Taalkeuze met beleid in het Nederlands hoger onderwijs, een rapport van de KNAW met duidelijke aanbevelingen: faciliteer de overgang naar het Engels; pas de wetgeving aan waar die de verengelsing in de weg staat, en als de kwaliteit van het onderwijs lijdt onder de Nederlandstaligheid van studenten en docenten, ondersteun dan bijscholing in het Engels. Het is echt de wereld op zijn kop.
Stuitende instelling, ik kan er van getuigen, ik heb er bij gewerkt. Hierover een andere keer. Of niet.
Dit is het sluipende fascisme, horend bij de praatjesmakers van partijen die bijna onafgebroken in de regering hebben gezeten en niettemin een “elite” ontwaren die er voor zorgt dat “de gewone Nederlander” zich niet meer thuis voelt. Voor “buitenlanders” die flink veel geld neertellen voor tweederangsonderwijs in een tweederangsbrabbeltaal gaat de “eigen taal” in de vuilnisbak want die buitenlanders brengen geld in het laatje.
Nederland annexeert zichzelf, als vanouds. In dit geval bij de Verenigde Staten van Amerika, waar de machthebbers tevergeefs de opmars van het Spaans proberen tegen te houden.
Misschien is het niet toevallig dat “Rint Sybesma” nogal Fries klinkt en dat het goed mogelijk is dat deze grap die eigenlijk helemaal geen grap is, gemaakt is door iemand voor wie het Nederlands dan weer tweede taal is.
Is het schip nog te keren? Soms heb ik er een hard hoofd in. Dan vraag ik me af of het Nederlands ons als taalgemeenschap eigenlijk wel genoeg kan schelen. Neem het gemak waarmee universitaire bestuurders het Nederlands terzijde schuiven. Of de gretigheid waarmee wij random Engelse kreten in het Nederlands opnemen. En dan heb ik het nog niet eens over de reclamecampagnes die vol inzetten op het Engels. Dit alles lijkt erop te duiden dat wij het als taalgemeenschap eigenlijk wel best vinden. Het Nederlands? Sodemieter toch op met je Nederlands.
Waarde Sybesma – nim my net kwealik.
