Eigenlijk had ik gehoopt gewoon weer over politiek te kunnen gaan schrijven (het kritiekloze interview dat EenVandaag met Thierry Baudet hield schreeuwt om een reactie) maar toen kreeg ik de column aangaande genderneutraliteit van Leon de Winter onder ogen. “Volop taboes in genderdiscussie“. Hoewel het sop de kool niet waard is, ben ik zo vrij geweest om de column te verlossen van de betaalmuur.
De Winter tracht ons mee te nemen in een korte geschiedenisles over transseksualiteit. Hij begint in 1965 toen John Money de eerste genderkliniek in de VS opende, het Johns Hopkins ziekenhuis, dat was en is de meest toonaangevende genderkliniek van de VS.
De held van De Winter’s verhaal is de zeer omstreden psychiater Paul McHugh die van 1975 tot 2001 aan het hoofd van de psychiatrische afdeling stond. Toen hij in 2001 opdonderde schreef de Washington Post dat het eindelijk afgelopen was met veel te de lange schaduw die McHugh voor zich uitwierp.
Zonder hem werd het Johns Hopkins ziekenhuis weer het gerenommeerde instituut dat het tot 1979 was.
Onder McHugh’s leiding concludeerde het hoofd van de genderafdeling Jon Meyer dat geslachtsverandering subjectief gezien voordelen oplevert omdat de subjecten wezenlijk tevreden zijn met hun nieuwe sekse, maar dat er objectief gezien weinig verbetering waar te nemen valt omdat de samenleving het niet accepteert.
De Winter laat dat laatste weg, net zoals hij ook de conclusies van Meyer over de verbetering van het individuele welbevinden buiten beschouwing laat en daarna noteert hij dat het zelfmoordpercentage onder transen twintig keer zo hoog is als onder cishets. De Winter verzwijgt ook dat McHugh van mening was dat alle transen van schuld doordrongen homo’s waren die uit schaamte voor hun geaardheid een wanhopige poging waagden om vrouw te worden teneinde eindelijk normaal te zijn.
Dat er talloze wetenschappers waren die de pseudowetenschap van McHugh aanvochten laat De Winter ook achterwege. Eén van die wetenschappers zou Magnus Hirschfeld hebben geheten mocht hij nog geleefd hebben toen McHugh de genderkliniek in 1979 sloot.
Magnus Hirschfeld (1868-1935) was een baanbrekende Joodse wetenschapper die in 1896 onder pseudoniem een pamflet publiceerde waarin hij de legalisering van homoseksualiteit bepleitte. (Homoseksualiteit werd in Duitsland in 1871 gecriminaliseerd.) In 1919 richtte hij het Institut für Sexualwissenschaft op waar hij in 1920 een genderkliniek begon en waar hij in 1923 de term transseksualiteit muntte. In 1930 voerde hij twee succesvolle geslachtsveranderde operaties uit.
Drie jaar later kwamen de nazi’s aan de macht. De eerste boekverbranding betrof het gehele archief van het Institut für Sexualwissenschaft. Vierentachtig jaar later schrijft Leon de Winter “tot de zon weer opkomt, moeten we deze periode van obscurantisme doorstaan”. Dat is wat De Winter gemeen heeft met Hitler.
En daarmee zijn we er nog niet. De held van De Winter is namelijk helemaal niet tegen ingrijpende operaties. McHugh is een groot voorstander van het ongewild “corrigeren” van het geslacht van interseksuele baby’s. En De Winter heeft ooit “gegrapt” dat Palestijnen misschien maar gesteriliseerd moeten worden door anticonceptiemiddelen aan het drinkwater toe te voegen. Dat laatste zou betekenen dat Palestijnse mannen op den duur feminiseren, lees borstgroei krijgen, omdat anticonceptie oestrogeen bevat.
TL;DR: Leon de Winter is een hypocriete klootzak, hij doet ten onrechte alsof transseksualiteit een recent fenomeen is, hij minacht het allereerste instituut dat ten prooi viel aan de nazi’s en hij is domweg een lamzak omdat hij niet op durft te schrijven dat de “wetenschapper” waarmee hij zijn column onderbouwt een uitgekotste knettergekke katholiek is en om dat allemaal voor elkaar te krijgen negeert hij het eerste slachtoffer van de boekverbrandingen door de nazi’s.
Krapuul heeft uw donaties hard nodig dat kan via de knop rechtsboven op de pagina of vraag via krapuul2009@gmail.com om het rekeningnummer waar u direct op kan doneren.
