De lente is een tijd van verwondering. Verwondering over het groen dat overal weer komt boven piepen. In onze (moes)tuintjes, op terrassen en opritten, in de berm en in het park. We zijn euforisch als we dat groen dat we zelf gezaaid hebben, kunnen oogsten. We zijn gefrustreerd als groen dat we niet gezaaid hebben, ons zicht belemmert. En met de lente zijn ook de praktijken van Monsanto aan het licht gekomen.
Bij het begin van de lente kwam informatie naar buiten die ons allemaal met meer dan verwondering moet achterlaten. Een rechter in Californië in de VS heeft honderden pagina’s interessante informatie naar buiten gebracht. Deze rechter bereidt een proces voor tegen Monsanto, de fabrikant van RoundUp, ‘s werelds meest bekende onkruidverdelger.
Hij stuitte op honderden interne mails die bewijzen dat het bedrijf wetenschappers manipuleerde om resultaten van studies te verzwijgen of te herschrijven in het voordeel van Monsanto. En dat het de gevaren van RoundUp verdoezelde en studies die het tegendeel bewezen, niet lieten publiceren. Of dat het EU-rapport dat aantoont dat glyfosaat – de belangrijkste werkende stof in RoundUp – niet kankerverwekkend zou zijn, geschreven is door een insider bij Monsanto.
Vreemd toch dat deze onthullingen het grote nieuws niet halen? Het haalt toch alle voorgaande berichtgeving over het al dan niet kankerverwekkend zijn van glyfosaat, onderuit? De expert die moet aantonen dat een product al dan niet een risico is voor de volksgezondheid, werkt voor de fabrikant van dat product. Da’s toch even onzinnig als Marlboro een studie over het al dan niet kankerverwekkend zijn van sigaretten laten schrijven?
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
