We staan aan de vooravond van de afsluiting van de tweede gestolen verkiezingen door de Republikeinen in 16 jaar. Morgen zal het Kiescollege namelijk bijeen komen, en die zullen, ondanks alle speculaties over rebellerende kiesmannen in meerderheid voor Trump stemmen. Ik hoop dat ik ongelijk heb, maar het is al uniek dat er überhaupt discussie over is ontstaan.
Waarmee dan gelijk de onzinnigheid van dat college is vastgesteld, want het was immers bedoeld als noodrem op de directe stem van het volk, als er een gevaarlijke – wellicht door het buitenland (daar zal men wel weer Het Verenigd Koninkrijk mee bedoeld hebben) beïnvloede – incompetente demagoog zou opstaan. Nou, iedereen is het er inmiddels wel over eens dat er nooit een duidelijker voorbeeld van een dergelijke figuur is aangetreden dan met Donald Trump, nota bene mèt steun van Rusland.
Een andere functie die het college indirect heeft, is het disproportioneel verdelen van de zwaarte van stemmen over de verschillende staten. Dit om te voorkomen dat de staten met minder inwoners gedomineerd zouden worden door de dichtbevolkte staten. Nou is dat misschien niet helemaal zo onlogisch als het lijkt, want inderdaad zouden een paar staten aan de oost- en westkust en het midden-westen dan in feite bepalen wat er met de overgebleven enorme gebiedsdelen gebeurt. Dat voelt ook niet helemaal lekker.
Maar toch weegt dat mijns inziens niet op tegen het nog ongemakkelijkere feit dat een stemmer in Wyoming meer dan drie keer zoveel gewicht in de schaal legt als de gemiddelde stemmer. Bovendien is van sommige staten het aantal kiesmannen ook nog vastgelegd via het het aantal slaven dat er woonde, waarbij elke slaaf voor 3/5 persoon meetelde. Stemrecht dat die slaven zelf overigens niet hadden, natuurlijk. Het gevolg is dat er nu een president gaat aantreden die 2,7 miljoen stemmen minder heeft gehad dan zijn tegenstander.
Je kunt je afvragen of je moet proberen zulke enorme stukken land met zo’n grote demografische verschillen onder één bestuur te brengen, dit soort problemen zijn dan niet te vermijden. Maar de individuele staten hebben een behoorlijk grote onafhankelijkheid, en bovendien heeft elke staat 2 senatoren, dus er is al compensatie voor die ongelijkheid. Al met al denk ik dat het Kiescollege een ondemocratische constructie is.
Veranderen gaat deze scheve verdeling niet snel, want dit werkt al vele jaren lang in het voordeel van de Republikeinen, en grondwetten zijn vaak bijzonder moeizaam te veranderen zonder medewerking van meerdere partijen.
De Republikeinen hebben nu alle posities in hun macht. Ze hebben het Huis en de Senaat, op oneigenlijke wijze hebben ze een jaar lang voorkomen dat Obama een rechter in het Supreme Court kon benoemen, zodat ze er nu zelf een kunnen aanstellen en er weer zeker een generatie lang een conservatieve meerderheid zal heersen. En ze zullen die posities gebruiken om met alle middelen die macht te bestendigen, iets dat ze altijd al hebben gedaan als ze de kans kregen.
In 2000 besloot een Republikeinse rechter eenvoudigweg dat de hertelling van stemmen in Florida moest stoppen en verklaarde George W. Bush tot winnaar. Bij de laatste verkiezingen waren er drie hertellingen aangevraagd, in Wisconsin, Michigan en Pennsylvania. Het was opvallend hoe snel de Republikeinen in beroep gingen tegen de beslissing die hertellingen in bijvoorbeeld Michigan plaats te laten vinden. Ook in Pennsylvania besloot een rechter dat er geen hertelling plaats mocht vinden. In Wisconsin heeft er wel een hertelling plaats gevonden, maar traden er slechts minuscule verschillen op met de eerste telling.
In Michigan won Trump met slechts een dikke 10.000 stemmen verschil van Clinton. Ook daar werden onregelmatigheden gemeld met stemmachines, er onder andere toe leidend dat er bijna 60.000 stemmen in Detroit ongeldig werden verklaard:
Voting machines in more than one-third of all Detroit precincts registered more votes than they should have during last month’s presidential election, according to Wayne County records prepared at the request of The Detroit News
The problems were the worst in Detroit, where discrepancies meant officials couldn’t recount votes in 392 precincts, or nearly 60 percent. And two-thirds of those precincts had too many votes. (Detroit News)
Ik weet niet eens zeker of men het hier over de stad Detroit of de agglomeratie Detroit heeft, maar de stad zelf heeft al zo’n 800.000 inwoners, waarvan 95% op Clinton stemt. Dus die 10.000 stemmen verschil zouden daarmee ruimschoots overbrugd zijn. Als je het over de agglomeratie hebt, heb je het over 4 miljoen mensen. Maar men hanteert er een of andere idiote regel dat als het totaal aantal stemmen dat geteld is niet klopt, er niet herteld mag worden. Dus een enorm aantal stemmen uit het overwegend Democratisch stemmende Detroit is eenvoudigweg niet meegeteld. De hertelling van stemmen die wel herteld mochten worden werden ook nu weer door een rechter verboden. Het is de waanzin ten top en dit kan bijna geen toeval zijn. Waarom anders een hertelling verbieden bij dergelijke onduidelijkheden?
Samenvattend denk ik dat gesteld kan worden dat er met de door een Russische hack via Assange naar buiten gebrachte emails van uitsluitend de democratische partij, de geblokkeerde dan wel gesaboteerde hertellingen in Pennsylvania en Michigan en de zeer dubieuze actie van FBI-directeur Comey, om vlak voor de verkiezingsdag nog eens naar buiten te komen met – het achteraf fake – nieuws dat er toch nog weer nieuwe emails van Hillary Clinton onderzocht moesten worden, sprake is van een verkapte Republikeinse staatsgreep.
Van de Democraten hebben we intussen niets meer gehoord. De oproepen aan het Kiescollege, de aanvragen van hertellingen: ze zijn allemaal door derden gedaan. Als de Democraten een hertelling in Michigan hadden aangevraagd had de rechter die waarschijnlijk niet tegen kunnen houden, want nu was het argument dat de aanvrager, Green Partyleidster Jill Stein, niet voldoende schade had ondervonden van een eventuele foutieve telling om een aanvraag voor hertelling te kunnen doen. De Democraten lijken knock-out te zijn, en moeten zich eens zeer ernstig bezinnen over hoe nu verder. Ze hebben hetzelfde probleem als de meeste sociaal-democratische partijen in Europa, ze zijn hun geloofwaardigheid door decennia meeheulen met het kapitaal kwijtgeraakt. En het pushen van de bij niemand ooit veel enthousiasme opwekkende Clinton is ook een zeer ernstige fout geweest. Het is goed denkbaar dat Bernie Sanders het wel gered had tegen Trump.
Het wordt tijd voor een ander geluid, en de handschoenen moeten uit bij de Democraten. Een grote fout van Obama in zijn eerste termijn is geweest proberen samen te werken met de Republikeinen. Dat heeft hem de meerderheid gekost in het Huis van Afgevaardigden. Ze staan tegenover een vijand die nergens voor terugdeinst, en ze moeten proberen ze te raken waar ze ze raken kunnen.
Ik vrees echter dat de eerste gelegenheid deze junta van ex-generaals en superkapitalisten af te stoppen pas zal komen bij de eerstvolgende verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden. Misschien dat Trump al eerder sneuvelt als de volkomen idioot die hij is, maar voor het beleid zal het niet zoveel uitmaken. Dan zijn we dus al twee jaar onderweg met waarschijnlijk rampzalig ultra-kapitalistisch, milieuvernietigend en autoritair beleid, maar dan kan er tenminste íets van een halt aan worden toegeroepen. Als de Republikeinen zich tegen die tijd althans niet definitief aan de macht gegerrymanderd hebben.
