De niet gehoorde burger is weer helemaal in beeld. Het zal wel met de aankomende verkiezingen te maken hebben. Nadat de islamofoben zowat alle ruimte in het debat hebben opgeëist door luidkeels roepen hebben ze, zo lijkt het nu, een vaste stoel aan tafel bij tv-programma Pauw. Vorige keer was aanwezig Pegida-aanhanger Astrid Bello en eergisteren mocht Wierd Duk voorbeelden aandragen uit zijn bloemlezing van PVV-stemmers.
Uiteraard blijkt volgens meneer Duk dat de belangrijkste overeenkomst in deze diverse groep pvv-stemmers de onvrede is over de (radicale) islam in Europa.
En nog steeds kan het morrende volksdeel rekenen op groeiende inspanning om aan hen tegemoet te komen.
PvdA-er Monasch stapt uit de partij om Nieuwe Wegen in te slaan, door Nederland op slot te doen voor asielzoekers.
PvdA-er Asscher probeert het semi-intellectueel aan de hand van zijn analyse van de verkiezingsoverwinning van Donald Trump in de VS.
Aansluitend bij de huidige gewoonte toont Asscher eerst aan hoe goed hij de verongelijkte kiezer en diens gevoelens van vernedering begrijpt.
Dus zegt Asscher:
“Deze zwarte kant van de Trump-campagne heeft een deel van de Obama-kiezers niet weerhouden nu op Trump te stemmen. Voor hen telt het economisch onrecht blijkbaar zwaarder. En het verlangen om de trots op de eigen gemeenschap weer te voelen.”
(Zo logisch is het tegenwoordig dat economisch belang zwaarder weegt dan empathie en interesse voor het lot van je medemens. Dat dit een onjuiste aanname is kan er bij hedendaagse economen en nieuwe liberalen met een beperkt voorstellingsvermogen maar niet in.)
Asscher vindt natuurlijk de zwarte kant van de Trump-campagne afschuwelijk. Maar hij vindt er ook een bruikbaar aanknopingspunt in om zijn eigen politieke ambities aan de man te brengen. “nieuwe trots is nodig en mogelijk”
Progressief patriottisme noem ik dat: Trots op Nederland en principieel tegen racisme en uitsluiting.
De wens om mee te liften op de fascistoïde golf is niet eens verholen. Hoe deze nieuwe nationale trots in lijn gebracht gaat worden met principiële afwijzing van racisme en uitsluiting is nog een vraag.
Een mogelijk antwoord kan wellicht gevonden worden en het laatste wapenfeit van dhr. Asscher. waarbij hij in strijd met de wet doelbewust een te hoge AOW heeft laten uitkeren aan Nederlandse kolonisten in Israël. Waar het de AOW betrof van uitkeringsgerechtigden in Marokko voerde hij een heel ander beleid.
Asschers progressief Patriottisme is klaarblijkelijk Patriottistisch met twee maten meten en dus blijft het gewoon een masker voor “eigen volk eerst”.
Gaan we nu de komende maanden tot de verkiezingen in maart 2017 alleen nog maar politici zien die tegen elkaar opbieden om elkaar PVV-stemmers af te snoepen, of komen er nog echte onderwerpen aan bod?
Zoals:
- Humane opvang van vluchtelingen;
- Gerichte aanpak van klimaatproblemen;
- Eerlijke verdeling van welvaart;
- Maatregelen voor het uitbannen van racisme en discriminatie.
Dat zijn dingen waar mensen echt behoefte aan hebben.
