De Amerikaanse journalist, Edward Bernays, wordt vaak omschreven als de man die de moderne propaganda heeft uitgevonden.
De neef van Sigmund Freud, de pionier van de psychoanalyse, het was Bernays die de term “public relations” bedacht als een eufemisme voor verdraaiing en misleiding.
In 1929, overtuigde hij feministen sigaretten voor vrouwen te bevorderen door het roken van sigaretten in de New York Easter Parade – gedrag dat toen als bizarre beschouwd werd. Een feministe, Ruth Booth, verklaarde, ” “Women! Light another torch of freedom! Fight another sex taboo!”
Bernays’ invloed reikte tot ver buiten reclame. Zijn grootste ‘succes’ was zijn rol in het overtuigen van het Amerikaanse publiek om deel te nemen aan de slachting van de Eerste Wereldoorlog. Het geheim, zei hij, was “de engineering van toestemming” van mensen met het oog op “controle en het disciplineren van” deze mensen naar onze wil zonder dat ze er weet van hebben.”
Hij beschreef dit als “de echte heersende macht in onze samenleving” en noemde het een “onzichtbare regering”.
Vandaag de dag is de onzichtbare regering krachtiger en minder begrepen dan ooit.
Stel je twee steden voor. Beide zijn belegerd door de troepen van de regering van dat land. Beide steden worden bezet door fanatici, die verschrikkelijke wreedheden, zoals het onthoofden van mensen plegen …
Maar er is een belangrijk verschil. Bij één belegering worden de regeringssoldaten beschreven als bevrijders door westerse verslaggevers ingebed met hen, die enthousiast hun gevechten en luchtaanvallen melden. Er is nauwelijks sprake van burgerslachtoffers.
In de tweede stad – in een ander land in de buurt – gebeurt bijna precies hetzelfde . Regeringstroepen belegeren een stad bestuurd door dezelfde soort fanatici.
Het verschil is dat deze fanatici worden ondersteund, bevoorraad en bewapend door “ons” – door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië(ook NL!). Ze hebben zelfs een media center, dat wordt gefinancierd door Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.
Een ander verschil is dat deze regeringssoldaten die deze stad belegeren de slechteriken zijn, ze worden veroordeeld voor het aanvallen en bombarderen van de stad – terwijl dat precies is wat de goede soldaten doen in de eerste stad.
Verwarrend? Niet echt. Dat is de dubbele standaard, dat de essentie van propaganda is. Hier gaat het natuurlijk om de huidige belegering van de stad Mosul door de regeringstroepen van Irak, die worden gesteund door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië en het beleg van (Oost)Aleppo door de regeringstroepen van Syrië, gesteund door Rusland. De ene is goed; de andere is slecht.
