Hillary Clinton en Honduras: doodnormale politiek

Het parlementair-linkse golfje dat door Latijns-Amerika ging wordt opgerold. Niet meer door gezonnebrilde officieren, maar via schimmige parlementaire procedures waarin vliegensvlug de gekozen, door de plaatselijke bourgeoisie en Washington ongewenste, presidenten afgezet worden. Zo ging het in Paraguay en Brazilië, zo kan het ook in Venezuela gaan.
Van Honduras en Haïti werden de gekozen presidenten eenvoudigweg van hun bed gelicht en ontvoerd naar elders, soms verre buitenlanden (met Aristide gebeurde het twee keer, hoewel de eerste keer de militairen ongestraft de macht grepen).
President Zelaya van Honduras, een liberaal van oude snit, werd na de ontvoering afgezet door het parlement omdat hij er van verdacht werd een tweede termijn mogelijk te willen maken. Dat hij een minimumloon had ingevoerd, dat door “investeerders” te hoog werd gevonden, had er uiteraard niets mee te maken, stel je voor.

Goede oude gangbare imperialistische (je kunt het net zo goed koloniale) politiek. Met HRC weet je wat je krijgt: meer van hetzelfde. Niet alleen HRC is verantwoordelijk voor de staatsgreep, Obama is het uiteraard ook.
O ja, de huidige “neoliberale” president zoekt een tweede termijn en zal die wel krijgen.
Dat er verzet tegen is zal niet uitmaken voor HRC en de rest.