Met de publicatie van een foto van de heer M. Rashid bij een stuk over Schiphol heeft het vod van Philippe Remarque – die Telegraaf voor GroenLinksers en andere door dertig, veertig jaar neoliberale hersenspoeling en indoctrinatie gecreëerde zombies die zichzelf ‘lekker modern’ vinden en die er niet voor uit willen of durven komen dat ze liever de krant zelf lezen die ooit schreef over ‘het joodsche vraagstuk’ – een enorme schade aangericht.
Dat niet alleen voor de heer Rashid, zijn familie, collega’s en vrienden.
Ook de maatschappelijk schade is groot.
Want met de publicatie van die foto van de heer Rashid (die niet om toestemming is gevraagd en in de situatie waarin hij is afgebeeld geen kant op kon om te vermijden dat hij tegen zijn wil gefotografeerd werd) in combinatie met een artikel over een gevoelig onderwerp als veiligheid en terrorisme, zullen er velen zijn die zich in het vermeende gelijk gesterkt voelen dat ‘al die buitenlanders maar rond scheuren in auto’s die ze vast niet betaald hebben met hard werken’ als ook ‘profiteurs’ en ‘potentiële terroristen’ zijn die hier potverteren van de ‘belastingcentuhh’ van de ‘hardwerkende Nederlander.’
Of Nederlanders wel zo hard werken als ze zelf denken en zich graag op voor laten staan, is iets waar de meningen over verdeeld zijn onder deskundigen ter zake maar dat is iets voor een andere keer.
Wat Remarque gedaan heeft is niks anders dan racistische stemmingmakerij. Iets waar de krant van Remarque en zijn kompaan Rutenfrans zich al zo ongeveer anderhalf decennium mee bezig houden.
De hoofdredacteur vergist zich dan ook als hij bij ‘Pauw’ (where else?) samen met zijn collega van de Telegraaf mag komen janken dat met het vonnis van de rechter de vrijheid van meningsuiting in het geding is.
Want racisme en stemmingtrappen tegen andere bevolkingsgroepen is een misdaad.
Ook als dat door de overwegend witte redacties van media gebeurt.
Zoekt u trouwens de link van dat programma dat thans druk met de ‘Turken treiteren en belasteren weken’ is zelf maar op als u daar zin in heeft of enig belang in ziet.
Ik geef u hier wel de link naar een bericht dat we eerder plaatsten over opgehitste losers die het wel een goed idee vonden op Turkse medelanders te gaan jagen in Zaandam als ook dat van Nazi’s in Bautzen die op ‘asielzoekers’ joegen.
Dat tuig in Bautzen werd door dat andere vod, dat van Vandermeersch en dat zich om mij overigens onduidelijke redenen erop voor laat staan ‘de meeste diepgang’ te hebben van alle kranten, overigens ‘jongeren’ genoemd terwijl hun slachtoffers – mensen die voor oorlog en onderdrukking moesten vluchten – ontmenselijkt werden met de verzamelnaam ‘asielzoekers.’
En die laatste link geef ik u dan om te illustreren dat de NRC – die moslim ooit op een manier afbeeldde waar Julius Streicher van ‘der Stürmer’ zijn vingers bij afgelikt zou hebben – geen haar beter is dan het schotschrift van Remarque: beide maken ze zich op een achterbakse manier middels woord- en beeldgebruik schuldig aan het verspreiden van racisme en een hetze tegen ‘de ander.’
In plaats van een luizige vijftienhonderd Euro als sanctie op te leggen, zou het beter zijn de Volkskrant voor een paar jaar een verschijningsverbod op te leggen net als bij de Telegraaf destijds is gebeurd en dat overigens nooit opgeheven had mogen worden mijns inziens.
Remarque en zijn mede-redacteuren een verbod opleggen om zich ooit weer met media in te laten zou wellicht ook geen kwaad kunnen.
Dat lijkt mij na alle stemmingmakerij van de afgelopen jaren met Bert-‘rifapen’-Brussen, Jan Bennink (die van de racistische hufteromroep POWNed), Annabel Nanninga en Henneicke-kloon Edwin Wagensveld van de club Nazi’s die er openlijk voor uit komt dat ze moslims willen vergassen plus al het overige bruine gespuis dat in de Volkskrant een gewillig platform vond voor het etaleren van de vunzigheden, niet alleen hoog nodig maar ook meer dan gerechtvaardigd.
Want, nogmaals, racisme en fascisme zijn geen meningen maar misdaden. Behandel de daders ervan dan ook als zodanig.
Ook als ze Remarque, Rutenfrans of Vandermeersch heten.
