Voorgeleid bij het gerechtshof in Westminster geeft de verdachte van de moord op Jo Cox dit ten antwoord op de formele vraag naar zijn naam: “Dood aan verraders, vrijheid voor Brittannië”. Het is ontstellend, verontrustend maar eigenlijk niet meer verbazingwekkend. Zijn het nu vooral zoniet alleen de Nederlandse media die zo gelijkgeschakeld zijn dat het er nog steeds niet van af kan: de moordenaar is een belijdend neonazi die wel degelijk lid was van een ultrarechtse club en die een politiek motief had voor een politieke moord?
Wat zegt dit over Nederland en de media die de publieke opinie moeten masseren?
Naast het bericht dat Jo Cox stierf in de armen van haar assistente met als laatste woorden dat zij de pijn niet aankon komt ook het bericht dat een 77-jarige man haar te hulp schoot en dat deze in het ziekenhuis terecht is gekomen. Zijn toestand wordt als “stabiel” aangeduid.
Bron: New Statesman.
