Belangrijke verschillen met mei ’68: destijds waren de sociaal-democraten in de oppositie, en dan ook echt, tegen De Gaulle, een regerend Instituut. De generaal vluchtte op zeker moment naar Duitsland om te peilen of het Franse leger aldaar bereid was in te grijpen tegen de algemene staking.
Zoals het gaat gingen de communisten in op het aanbod van opslag waarmee de revolutie afgewend was. Nou ja, die ging wel door – geen 2016 zonder 1968. Maar daarover een andere keer, of elders. En nu zijn de sociaal-democraten de regering, rechtser dan destijds de gaullisten. De communisten geven op sommige fronten leiding aan de staking, parlementair hebben ze geen betekenis meer dus illusies hebben ze niet meer aan te bieden.
En “de burgerlijke pers” is geen burgerlijke pers meer, het zijn nu Mainstream Media waar nauwelijks of niet meer aan verslaggeving wordt gedaan maar hoofdzakelijk aan het uitventen van de Juiste Opinies. Mei ’68 was op televisie te zien, mei ’16 moet men elders zoeken.
Vandaag is het algemene staking in Frankrijk, en het ziet er naar uit dat het regime tot concessies bereid is. Of dat de onrust beëindigt is de vraag.
Geen televisie, maar u weet de informatieve media te vinden: u bent tenslotte hier.
Volg op twitter #OnArreteTout (Wij brengen alles tot stilstand), wij doen het ook. Tot later!
