De protestactie ‘Nuit Debout’ streek tot niemands verbazing ook neer onder de Stadshal in Gent. Normaal gezien bekoort alles wat tegendraads, bottom-up en volks is de inwoners van de Arteveldestad. Onze reporters namen een kijkje op de derde nacht, en hoorden veel ideeën om anders te gaan leven.
Volksvergaderen is terug van nooit weggeweest en dat hebben ze in Parijs begrepen. Nadat bekend werd dat François Hollande en minister van Arbeid Myriam El Khomri het ontslag wilden vereenvoudigen en de 35-uren week wilden versoepelen, besloten vele Parijzenaren dat het welletjes was geweest. Vanaf nu zouden ze discussiëren met elkaar.
Dat doen ze sindsdien op regelmatige basis en volgens hun eigen regels: zonder officiële leider, op geweldloze manier en terwijl iemand spreekt, kan communiceren enkel via afgesproken handbewegingen. Het doet denken aan de indignados, met gebarentaal als wapen tegen chaos.
Het fenomeen moest een naam krijgen en dat werd ‘Nuit Debout’, wat zoveel wil zeggen als opstaande nacht. In Parijse ging het niet enkel over de arbeidswetten. Er was iets op gang dat al langer speelde. Nuit debout wordt vooral gedragen door jongeren. Jongeren die zich bedrogen voelen, die een andere toekomst willen, die het opgejaagde neoliberalisme nogal beu zijn.
Op Nuit Debout praten ze om tot concrete actie te komen. Na Parijs volgde Brussel, en tot nu vonden er ook twee Nuits Debouts plaats in Gent. De eerste bijeenkomst kon grofweg op zo’n 50 man rekenen, bij de tweede keer bleef het aantal ongeveer gelijk. Driemaal is scheepsrecht, dus trokken wij er naartoe, gewapend met pen, papier en fototoestel. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
