In zijn recentste boek denkt psychoanalyticus Paul Verhaeghe door over de tweesprong waarvoor we staan: autoriteit op basis van macht leidt tot een repressieve ‘security-state’. Autoriteit op basis van gezag daarentegen, volgens gedeelde waarden op mensenmaat, krijg je maar als we samen democratisch aan de slag gaan. Sinds zijn boek enkele maanden geleden verscheen, is dit dilemma steeds meer op de voorgrond komen te staan.
In zijn vorig boek, Identiteit (2012), maakte Verhaeghe een probleemanalyse. Hoe komt het dat steeds meer mensen kampen met stress, burn-outs, depressies en verlies aan zelfbesef? Hij vond de oorzaak in de manier waarop wij vandaag onze samenleving organiseren. Competitie, flexwerk, hyperindividualisme, onzekerheid, consumentisme, in één woord: neoliberalisme.
‘Het neoliberalisme, in oorsprong een economisch model, kan slechts dergelijke effecten hebben omdat zijn macht zich tot ver buiten het economische leven uitstrekt en ondertussen dicteert wat normaal is.’
Autoriteit zet die denkoefening een stap verder en probeert naar een analyse van de oplossingen te komen. Verhaeghe vertrekt daarbij vanuit de vraag: ‘hoe kan het dat in zo’n korte tijd – nauwelijks twee generaties – de westerse normen en waarden zo ingrijpend zijn veranderd? Dat solidariteit een vies woord is geworden, hebzucht een deugd en genot een verplichting? Welke autoriteit en bijhorende macht liggen aan de basis van die verandering? Wat is het verschil met de vroegere autoriteit en welke verschuiving heeft er plaatsgegrepen?’
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
