Waardigheid en het recht als mens behandeld te worden in ‘The Jungle’

Afgelopen week ging de Franse politie over tot de sloop van een deel van het vluchtelingenkamp ‘The Jungle’ bij Calais.
Dit nadat een rechter op het laatste moment toestemming gegeven had voor die ontruiming.
Met veel traangas en machtsvertoon werd het mensonterende drama door de Franse autoriteiten in gang gezet.

Gisteren werden de politie-bataljons die de ontruiming zouden voortzetten in een indrukwekkend gebaar van vrede en verdraagzaamheid begroet door in ‘The Jungle’ wonende kinderen met witte rozen.
Dat verhinderde de agenten echter niet hun mensonterende werk, dat vanwege het weekend even stil lag, met volle kracht te hervatten.

Vandaag is dan dag 4 van de ontruiming maar het is tevens dag 7 van de hongerstaking die 12 Iraanse bewoners zijn begonnen uit protest tegen die ontruiming.
In hun eisen aan de autoriteiten wordt het totale wantrouwen weerspiegeld dat de bewoners terecht hebben jegens de Franse autoriteiten.
Een wantrouwen waar diezelfde autoriteiten volledig voor verantwoordelijk zijn met eerst een beleid van negeren van zelfs maar de meest elementaire levensbehoeften van de mensen in het kamp, het geweld tegen mensen die proberen de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk te maken en nu het geweld tegen de bewoners en hun spullen bij de ontruiming als ook de terreur van fascistische knokploegen die mensen ontvoeren en buiten het kamp mishandelen en martelen.
Wat dat laatste betreft is het wel uiterst merkwaardig dat wanneer er een aanslag in Parijs gepleegd wordt die op het conto van lieden die zeggen moslim te zijn geschreven kan worden, de autoriteiten binnen een dag of wat de medeplichtigen hebben maar als het gaat om fascistische bendes die nota bene vluchtelingen terroriseren, tast men zogenaamd in het duister omtrent wie de daders zijn.

De hongerstakers hebben dan ook drie simpele eisen:

1. De Verenigde Naties en het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (ECHR) moeten toegang krijgen tot het kamp.

2. Het stopzetten van de sloopwerkzaamheden totdat de rechter zich gebogen heeft over ale nog in verband daarmee lopende zaken en er een uitspraak over gedaan heeft.

3. Er moet een einde komen aan de fascistische aanvallen op bewoners van ‘The Jungle’ buiten het kamp.

Wie denkt dat de hongerstakers een soort wezens van een andere planeet zijn, kan ik uit de droom helpen: dit zijn hele gewone mensen die uw medebewoners uit de straat zouden kunnen zijn.
Mensen die met hun monden dichtgenaaid vechten met vreedzame middelen en met inzet van het hoogste wat een mens in zo’n strijd kan inzetten, namelijk hun gezondheid en hun leven, voor iets wat voor mensen in dit land vanzelfsprekend is: waardigheid en het recht als mens behandeld te worden.
Daaruit volgt al het andere voor een wiskundeleraar genaamd Mokhtar (34), Mohammed die een luchtvaartechnicus is (25), student Sasan (17), tattoo artiest Daoud (30), juwelier Mohammed (43), Reza die 24 en persoonlijk trainer is, de 25 jarige autodealer Hamed en de 36 jarige bouwopzichter Ishmail als ook de overige vier mensen die in hongerstaking zijn maar van wie ons de identiteit nog niet bekend is.
Wat ook de uitkomst van deze strijd voor die dappere mensen, hun medebewoners van ‘The Jungle’ en de talloze mensen die onbaatzuchtig hulp verlenen in het kamp zal zijn, de boodschap aan de Franse autoriteiten en aan een steeds empathielozer en zelfs steeds misdadiger wordende Europese Unie is een hele duidelijke en hele krachtige: wij geven niet op!

Ik wil voor dit artikel Nynke heel hartelijk bedanken. Zij is één van die talloze en onvermoeibare vrijwilligers die zich inzetten voor mensen die niets meer hebben. Zij maakte me attent op de Facebook-pagina die gewijd is aan de hongerstaking in Calais. De pagina wordt telkens geactualiseerd als er zich nieuwe ontwikkelingen voordoen.
Deel die pagina zoveel mogelijk want bij de media van Vandermeersch, Gelauff, Remarque, Van der Laan, RTL etc. zult u weinig tot niets vernemen van de dappere strijd van mensen die slechts als mens behandeld willen worden.
Ook deze pagina met unieke reportages over het leven in het kamp en de ontruiming is van harte aan te bevelen.

Credit: Anne Howard & Julien Pitinome
Credit: Anne Howard & Julien Pitinome