Hij is bijstandsgerechtigd en doet zijn relaas op de inloopochtend van DANG. Vertelt hoe hij jarenlang van dwangarbeidtraject naar op-tijd-leren-komen-project wordt gepusht. Hoe bij weigering van die dwangarbeid zijn uitkering wordt gekort. Er volgen niet alleen sancties bij het weigeren van zogenaamde re-integratietrajecten, nee, na elke bureaucratische blunder wordt zijn uitkering gekort. Zelfs in het meenemen van een vertrouwenspersoon naar een gesprek ziet men kennelijk reden om deze man keihard aan te pakken. Weer een sanctie.
Het is of ze in zijn woonplaats een stoplicht in de bijstand hebben geplaatst, en als er iemand passeert snel op een knop drukken waardoor de passant door rood licht rijdt en er likkebaardend bonnen worden uitgeschreven. Een smerig ontmoedigingsbeleid en kassa voor de gemeente: hoe minder bijstandsgerechtigden, hoe beter. De dwangarbeidtrajecten zijn uitbesteed aan onder andere lokale (WSW-)bedrijven. Die maken goede sier met al “hun” gratis dwangarbeiders. De plaatselijke politiek gaat er prat…
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
