De Italiaanse economie verkeert al sinds 2008 in een diepe stagnatie die de werkloosheid, armoede en staatsschulden in 7 jaar tijd ernstig hebben doen oplopen en haar financiële sector voortdurend onder druk heeft gezet. De verslechtering van de wereldwijde economische situatie van het afgelopen jaar en het neoliberale EU ‘crisismanagement’ hebben de Italiaanse economie en haar banksector de afgelopen maanden in een acute crisis gestort die niet veel verschilt van die van Griekenland aldus Marianne Arens. Aangezien het gewicht van de Italiaanse economie vele male groter is dan de Griekse, zo produceert Italië 11% van het Europese BNP en is ze de 4e economie van Europa en de 8e van de wereld, kan deze Italiaanse crisis ernstige gevolgen hebben voor de EU in 2016.
Scherpe onrust op de beurs van Milaan in januari heeft de aandacht gevestigd op de Italiaanse diepe, economische en financiële crisis. Op hetzelfde moment, heeft zich het conflict tussen de Italiaanse regering en de Europese Commissie van de Unie (EU) verscherpt. Minister-president Matteo Renzi (Democratische Partij-PD) heeft hierop gereageerd met nieuwe, verhevigde aanvallen op de Italiaanse arbeidersklasse.
De aandelenmarkten over de gehele wereld kende een sterke terugval in het begin van 2016, waarbij de beurs in Milaan bijzonder ernstig getroffen is. Hoewel alle Europese economieën hebben geleden als gevolg van de vertraging van de groei in China en de daling van de olie- prijzen, “afgezien van Athene, was de beurs van Milaan veruit het zwaarst getroffen’ zoals de Zwitserse Neue Zürcher Zeitung schreef op 21 januari.
