Zelfstandige pakketbezorgers van PostNL hebben al jaren onmin met hun ‘opdrachtgever’. In juni 2013 was een pakketbezorger het zo zat dat hij er voor zorgde dat de bezorgdienst in Amsterdam 3 dagen plat lag, nadat hij zijn mede pakketbezorgers had bericht over wederom het ‘buigen of barsten’ beleid van PostNl. Sinds die tijd is ook de vakbond zich er mee gaan bemoeien, op 28 april 2015 heeft de FNV een eisenlijst geopenbaard. PostNL heeft deze lijst niet serieus genomen en dat heeft geresulteerd in een rechtszaak. De rechter heeft nu gesproken en PostNL zat en zit fout.
Pakketbezorgers van PostNL die als zelfstandige werken, hebben een arbeidsovereenkomst met Post, zo oordeelt de rechter. Dat kan vergaande gevolgen hebben voor zzp’ers in andere situaties. (rtlnieuws)
Dat laatste kan zo maar waar worden en de droom van elke neo-liberaal zal dan in duigen vallen. Hoeveel mensen die werk zoeken, zijn van arren moede maar zelfstandige geworden, maar zijn eigenlijk verkapte werknemers? Toegejuicht door de overheid, want als ze zonder werk komen te zitten, krijgen ze bijstand en dan kunnen ze weer ingezet worden als onbetaalde kracht die betaalde banen verdringt. Bijkomend voordeel is dan dat de statistieken ook leuk dalen van werkzoekenden en dat doet het altijd zo leuk bij nieuwe verkiezingen.
Maar deze uitspraak is een goede zaak. Als je als zelfstandige niet zelfstandig kunt of mag werken, ben je geen zelfstandige. Als je opdrachtgever bepaalt hoe je bus er uit moet zien, wat je aan moet als kleding, hoe je je route moet rijden en wanneer, en dat wordt ook nog gecontroleerd!, je hebt geen tijd om voor meerdere opdrachtgevers te werken, dan lijkt mij dat je gewoon in dienst bent. Als dat niet zo is, dan klopt er iets niet en daar is nu een uitspraak over van de rechter.
Dat deze zelfstandige postbezorgers een vuist konden maken, was mogelijk omdat ze met zoveel zijn, zodat ze als groep met de FNV actie konden ondernemen. De meeste zelfstandigen die in een gelijke situatie zitten, zijn vaak maar alleen, overgeleverd aan hun opdrachtgever. Maar als er jurisprudentie is over een soortgelijke zaak, zou dat zo maar eens gunstig kunnen zijn voor de onderbetaalde zelfstandigen die ook zo uitgeknepen worden in soortgelijke situaties.
Geen idee of jullie alle linken lezen die in een stuk genoemd worden. Maar ik wil even uitlichten dat een zelfstandige postbezorger van PostNL 87 eurocent voor een afgeleverd pak kreeg in 2013, en of hij maar even bij het kruisje wilde tekenen, anders kon hij gaan. Ze moeten 280 pakketten per dag afleveren willen ze aan een redelijk inkomen komen, ze worden pas betaald als ze het pakket hebben afgeleverd. Eerste keer niet thuis, is een tweede poging en als die niet lukt, dan moet het pakket naar het postkantoor gebracht worden en krijgt de postbezorger 16 eurocent (voor twee keer naar adres rijden plus een keer naar postkantoor, 16 eurocent!).
Daarom ben ik altijd blij als ik thuis ben en een postbezorger staat voor de deur, pak graag een pakje aan voor de buren. Wetende dat dat die man (nog nooit een vrouw gezien) dan weer wat kan innen, hoe weinig ook.
