Wat-Als, na het (zoveelste) Teevendebat

Als in het debat van woensdag duidelijk wordt dat premier Rutte de Kamer niet voldoende geinformeerd heeft over het juiste bedrag dat aan Cees H. is overgemaakt kunnen er een aantal dingen gebeuren:

  1. De meest waarschijnlijke optie: de PvdA doet net alsof ze de smoesjes waar Rutte ongetwijfeld mee op de proppen gaat komen gelooft, en gaat dan nu echt definitief als de verzameling grootste politieke clowns ooit de geschiedenis in.
  2. Rutte treedt af, waarna het kabinet zijn ontslag zal aanbieden.
  3. Van der Steur en/of Dijkhoff hebben informatie achtergehouden en moeten ook aftreden, waarna me lijkt dat het kabinet ook zijn geloofwaardigheid volledig kwijt is.
  4. Men flikkert Teeven de fractie uit wegens nu dan toch echt een te staatsgevaarlijk sujet zijnde gebleken, maar die kennende zal hij zijn kamerzetel nooit opgeven, en dan verliest het kabinet zijn meerderheid, en zal dan waarschijnlijk eveneens af moeten treden.

In het geval van nieuwe verkiezingen, en als die enigszins in de richting van de huidige peilingen zouden uitvallen (wat ze de laatste keer overigens absoluut niet deden), zijn er twee reële mogelijkheden:

De eerste is een Kabinet Wilders I, wat ongetwijfeld de snelste route naar Der Untergang van Den Lijder is, maar zonder risico’s is dat niet. Wie weet wat voor een chaos en verdeeldheid hij eerst nog aanricht. Nu al heeft hij vanuit de Kamer schade in deze samenleving aangericht die decennia zal blijven naijlen. Het hangt ook af van de slappe knieën van met name het CDA. Buma heeft weliswaar gezegd niet in een regering te gaan zitten met de PVV, maar dat hebben ze voor Bruin I ook gezegd. Ze zouden deze keer zelf in een gedoogrol kunnen stappen vanuit de Kamer.

In het tweede geval, als het CDA voor de eerste keer in de parlementaire geschiedenis de rug recht houdt, kan een kabinet Wilders geen meerderheid krijgen, maar een andere regering die wel vijf partijen zou benodigen is ook vrijwel onmogelijk te vormen. Zeer waarschijnlijk komen we dan een jaar of zo zonder operationele regering te zitten, net als in België een aantal jaar geleden. En zo gek vind ik dat nog niet. Effe dimmen met dat eindeloze ‘hervormen’. Iets anders weet men namelijk toch niet te verzinnen, al twintig jaar niet, en bovendien zou een slopend eindeloze demissionaire status heel heilzaam zijn voor het opgeblazen ego van een stel van die carrièrejagertjes in het kabinet.