Permacultuur een onderwerp voor bij de latte macchiato?

Nee, ik weet nog steeds niet wat het is, het heeft iets met melk te maken, zo ver reikt mijn Italiaans wel.
En terwijl ik bijna dagelijks sla uit eigen tuin eet, de slaapkamer deel met zelfgekweekte wormen, mijzelf en mijn kleren was met zelfgemaakte zeep doet de Volkskrant zomaar een ontdekking die mij parmantig toegekraaid wordt als gratis te lezen, bof ik even: permacultuur!
Aan de hand van Mark Shepard die over is uit de Verenigde Staten:

We leven volgens Shepard in een ‘messed up world’. Meer dan 40 procent van de maïsoogst in de VS gaat naar veevoer, nog eens 40 procent naar biobrandstof of industriële verwerking. Slechts een miniem deel wordt direct gegeten. Tegelijkertijd lijden 800 miljoen mensen op de wereld honger.

Het kwaad schuilt in onze landbouwmethoden, zegt Shepard. Onze voedselvoorziening is gebaseerd op eenjarige gewassen als maïs, graan, rijst, tarwe en peulvruchten. Daarvoor moeten boeren elk jaar opnieuw ploegen, zaaien, maaien en oogsten.

‘Een ecologische misdaad’, aldus Shepard, omdat jaar in jaar uit voeding aan de bodem wordt onttrokken. De bodemvruchtbaarheid loopt terug, de grond raakt uitgeput en kan alleen nog met kunstmest worden opgepept. ’45 procent van de landbouwgrond in de wereld is vernield voor ons eten.’

Als u dit niet kunt lezen, kunt u in ieder geval terecht bij dit stuk over het voedselbos Ketelbroek bij Groesbeek.
Misschien moeten we hier ook (wat meer) aandacht besteden aan permacultuur, dit terzijde.