Volgens Dave Marsh is het doel van Southern soul “to mingle the sexual into the spiritual so thoroughly that they can no longer be distinguished”. Nooit is dat beter gelukt dan in de “Dark End of the Street” waar wat in feite een banaal verhaal over bedrog en overspel is, een bijna religieuze dimensie krijgt. Seksuele gospel, honderd keer gecoverd, maar het origineel blijft de met afstand mooiste versie. Bijna niet te geloven dat de song – inclusief de tekst – binnen een half uur werd gecomponeerd.
At the dark end of the street
That’s where we always meet
Hiding in shadows where we don’t belong
Living in darkness to hide our wrong
You and me, at the dark end of the street
You and me
I know time is gonna take its toll
We have to pay for the love we stole
It’s a sin and we know it’s wrong
Oh but our love keeps coming on strong
Steal away, to the dark end of the street, mmm mmm
They’re gonna find us
They’re gonna find us
They’re gonna find us, oh someday
You and me, at the dark end of the street
You and me
And when the daylight hour rolls around
And by chance we’re both downtown
If we should meet, just walk on by
Oh darling, please don’t cry
Tonight we’ll meet
At the dark end of the street, mmm mmm 
