Een baan; dom geluk van een labbekak

HansDeBoerLabbekakken-cartoon-KrewinkelKrijstIn mijn nieuwe baan zit ik in een groep met andere net aangenomen mensen in een cursus die ons op ons nieuwe werk moet voorbereiden. Het is een enorme bult informatie die op je af komt, en het vergt een behoorlijke inspanning om het allemaal op te nemen.

Maar we zijn wel, via ons opleidingsniveau, geselecteerd op ons vermogen dergelijke informatie redelijk snel op te kunnen nemen. Niet dat het nu superingewikkeld is, maar het is gewoon wel véél.

Is dat een prestatie, dat we dat min of meer kunnen? Nee. We zijn gewoon met deze hersenen geboren. Ja ok, sommigen onder ons zullen getraind zijn in dit soort dingen door hun opleiding of eerdere werkervaring. Dat is een soort van prestatie. Maar nee, wij kunnen dit gewoon per ongeluk, anders waren we niet aangenomen.

Maar ik moet terugdenken aan enkelen in die groep in het werkleertraject. Volkomen bereid zich helemaal in te zetten, alleen niet het dom geluk gehad hebbende opgegroeid te zijn in een omgeving zoals ik, of met de opleidingsmogelijkheden zoals die van mij, niet in aanraking gekomen zijnde met allerlei technologieën zoals ik. Of toevallig niet geïnteresseerd zijnde in iets waaraan men geld meent te kunnen verdienen. Het is echt: dom geluk.

Nu heb je niet voor alle banen allerlei technologische kennis nodig, maar alleen voor het zoeken naar banen moet je al een beetje handig zijn op internet, tegenwoordig. En ook dat ontbeerden sommigen in dat traject, terwijl ik zeker wist dat je er heel handige medewerkers aan zou hebben in de posities die zij zochten.

De route naar mijn nieuwe baan voert zo ongeveer langs de locatie van het werkleertraject, dus ik denk nog elke dag aan mijn groep. Vooral aan die twee logistieke medewerkers, met hun gezin, die het geld zo hard nodig hadden. Goeie kerels waaraan ieder magazijn iets zou kunnen hebben.

Maar labbekakken dus, volgens Hans de Boer van het NCO-VNW. Oh, wat zou ik die man graag in een omgeving geplaatst zien waarin zijn vaardigheden, indien überhaupt aanwezig, van nul en gener waarde zouden blijken te zijn. Kan iemand hem opgeven voor Expeditie Robinson, alsjeblieft?