Reageren mogelijk
Een Investor-State Dispute Settlement (ISDS) is een regeling die geschillen tussen (grote) investeerders en staten beslecht. Deze voorziening vormt onder meer een belangrijk onderdeel van het Trans-Atlantische Handels- en Investeringspact (TTIP), het fel bekritiseerde handelsverdrag tussen de EU en de VS. Dit moge onderhand bekend zijn.
Draaikont
Had ik niet al twee jaar lang op Krapuul gefulmineerd met berichten en stukken tegen het TTIP met een gemiddelde van circa 1 per maand? Ben ik van mening veranderd en daarmee gek geworden door nu pro een ISDS te zijn?
Ja, wat betreft mijn kritiek en mijn gewijzigde mening ten aanzien van een ISDS. Of ik gek ben, laat ik uiteraard aan de lezer over.
Een verandering van opvatting is overigens gezond van tijd tot tijd. De wereld verandert sowieso, dus sommige van je opvattingen hebben een opfrisbeurt nodig. Veertig jaar hetzelfde denken, ik moet er niet aan denken.
Abs
Mijn gewijzigde opvatting is getriggerd door kennisname van de ouderdom van het ISDS-concept. Aanvankelijk verkeerde ik in de veronderstelling dat ISDS vrij nieuw was ten behoeve van TTIP en soortgelijke recente handelsverdragen. Dat is het dus niet. Al in 1957 stelde Hermann Abs, toenmalige voorzitter van Deutsche Bank, het concept voor. In de zestiger jaren is het opgepikt door de Wereldbank: een dergelijke regeling kon ontwikkelingslanden helpen om buitenlandse investeringen aan te trekken. Inmiddels is het gevolg dat de meerderheid van handelsverdragen juridische instrumenten bevat die buitenlandse investeerders flinke bescherming bieden. Ontwikkelingslanden staan echter veelal voor de keus tussen onevenwichtige handelsovereenkomsten of helemaal geen investeringen. Om als arm land op eigen kracht een economische ontwikkeling op poten te zetten is hondsmoeilijk. Dat lukt alleen grote landen zoals China. Met die overwegingen kiezen ontwikkelingslanden derhalve voor handelsovereenkomsten met ISDS-clausules.
Door tegen een ISDS in het TTIP te zijn, blijft evenwel de ondemocratische praktijk van ISDS elders bestaan. Doch van onevenwichtige handelsverdragen wil ik af. Hoe kan daartoe een stap worden gezet?
Reding
Een stapje komt mede van europarlementariër en voormalig Europees Commissaris Viviane Reding (EVP). Naar aanleiding van de aanzwellende kritiek op het TTIP heeft ze een amendement op ISDS bepleit. Ze heeft voorgesteld om een speciaal en permanent Internationaal Investeringshof op te richten dat een gemeenschappelijke set van internationale regels toepast. Dit met de slogan: één wereld, één wet, één hof!
Zo’n hof is mooi, maar er zit een addertje onder het gras. Een ‘onafhankelijk’ hof zit vermoedelijk nog steeds onder de duim van grote multinationals. Daarom zou een dergelijke juridische instelling onder de auspiciën van de Verenigde Naties moeten opereren. Dit is voorlopig de beste garantie dat de politiek zeggenschap heeft over de internationale regelgeving ten aanzien van een ISDS. Voorts kan supervisie van de VN een opstap zijn naar een wereldregering. Daar gaan we tenslotte in de toekomst ooit naartoe. Tot vreugde wellicht van collega LRD.
Werking
Tegenstanders van het voorgestelde Internationale Investeringshof zullen argumenteren dat zoiets niet zal functioneren. De procedures in de VN zijn te traag en te veel politieke belangen spelen een rol. Maar dat ISDS dan nauwelijks werkt is juist een mooie bijkomstigheid. Dan blijven de huidige democratische procedures via gewone gerechtshoven voorlopig van belang. En wanneer na verloop van tijd toch een Internationaal Investeringshof functioneert, hebben ontwikkelingslanden een richtsnoer. In nieuwe of vernieuwde handelsovereenkomsten kunnen ze een ISDS conform de regels van het Internationale Investeringshof eisen.
Een ISDS met bevoegdheid door een Internationaal Investeringshof onder auspiciën van de VN staat verre van de huidige praktijk van de onevenwichtig samengestelde arbitragetribunalen. Naast genoemde voordelen kent het een belangrijk psychologisch aspect: je bent ergens voor. Een tegenstemmer, ook al heeft die gelijk, wordt gemakkelijk weggezet als een immer negatieve nee-zegger. Pro iets zijn krijgt sowieso een optimistische connotatie mee. Bovendien geeft het sociaaldemocratische draaikonten een elegante manier om in te stemmen met een verdrag en er toch een nieuwe draai aan te geven: we onderschrijven een handelsakkoord pas als er een Internationaal Investeringshof onder genoemde condities is.
TTIP
Als je pro een ISDS bent, impliceert dat dan niet dat je voor het TTIP bent? Nee! Uiteraard houdt het TTIP veel meer in dan een ISDS. Ik blijf tegen de huidige opzet van de handelsovereenkomst. Vooral de geheimhouding rond het akkoord kan niet genoeg wantrouwen wekken. Tussen democratische stelsels, ernaar strevend dat de EU en de VS zich beteren, dient openheid leidraad te zijn. Dus ook bij een handelsovereenkomst als het TTIP. Natuurlijk ben ik niet tegen handelsovereenkomsten op zich. Maar een handelsverdrag tussen de VS en de EU kan stukje bij beetje geformuleerd worden en stap voor stap gecontroleerd door het Amerikaanse Congres en het Europees Parlement.
Ja, je bent goed gek. Maar dus wel op een goede manier, in die zin dat je niet vastzit in een hokjesgeest. Juist in deze barre crisistijden hebben we mensen nodig die voorbij de waan van de dag kunnen kijken.
Uiteraard is een ISDS op wat voor manier dan ook ongewenst. Alleen al de overweging om aan het bedrijfsleven recht te geven om te procederen indien (lokale/nationale) wetgeving hen niet aanstaat is een gotspe. De wetgeving die (hopelijk) tot stand is gekomen in een democratisch proces hoeft niet nog eens onder handen genomen te worden in een juridische procedure waarbij de afweging over de rechtmatigheid van nieuwe wetgeving langs de lat van het bedrijfsresultaat van ieder willekeurig bedrijf gelegd wordt. Multinationals hoeven daar niet nog eens een extra stem in te hebben. Dat is dubbelop. Het idee alleen al.
En dan blijkt dat dit al jaren staande praktijk is. Hoe is dat zo tot stand gekomen? Is dit ooit ergens aan de kiezers voorgelegd?
Goed dat door publiciteit omtrent TTIP deze onzalige praktijk enige bekendheid heeft gekregen. Pogingen om hieraan nog enige democratische legitimiteit te verlenen zijn enkel te zien als zand in de ogen voor de kiezer.
Het concept van ISDS alleen is ondemocratisch, al dan niet binnen een TTIP.
Daar bovenop: alle omstandigheden omtrent TTIP laten zien dat de macht van corporaties het al lang gewonnen heeft van de democratie. De voorstellen in het verdrag komen tot stand in nauw overleg met multinationals. Die zijn gesprekspartner. Parlementariërs mogen niet niet eens de stukken lezen. ISDS en TTIP liggen in elkaars verlengde. Ze zijn beide onderdeel van een veel verdergaande strategie van de VS om haar (economische) machtspositie te behouden/uit te breiden.
Kijken of er nog iets positiefs te vinden is in de ontwikkelingen is loffelijk, dat is leuk geprobeerd. (maar ..al te goed is buurmans geks )
https://wikileaks.org/WikiLeaks-goes-after-hyper-secret.html
@Tijl van Dam.
Sjaak Scheele steekt een veer in zijn eigen reet onder een andere naam.
Kijk jij maar fijn voorbij de waan van de dag in deze “barre crisitijden”.
Rare gast.
Uitermate bevreemdend dat de heer Scheele ineens voor ISDS pleit. Zoals door anderen aangehaald zijn het nog altijd de multinationals, die baat hebben bij de ISDS. Het bevreemdt mij ook, dat de scribent een wereldregering wenselijk vindt. Van de soevereiniteit van de nationale staten, die binnen de huidige Europese Unie onder druk staat, zou dan helemaal geen sprake meer zijn. Overigens was de genoemde Abs, directeur van de Deutsche bank in 1957, een (oud-)Nazi.