De ware achilleshiel van Europa is het gebrek aan democratie. En zolang dat gebrek niet drastisch wordt beperkt, zal Europa zich van crisis naar crisis blijven slepen.
(…)
Het Europese project en de euro in het bijzonder zijn van meet af aan een aanval geweest op de democratie. Voor alle duidelijkheid: met democratie wordt hier niet per definitie de nationale democratie bedoeld, maar wel het basale gegeven dat een democratisch georganiseerde collectiviteit op autonome wijze zijn eigen toekomst kan bepalen. Zonder daarbij fundamenteel gebonden te zijn aan hogere of externe instanties. Het niveau waarop die collectiviteit opereert – de natiestaat, de regio, de federatie, etc. – is van secundair belang.
Reeds van bij de prille stappen richting Europese integratie primeerde een antidemocratische logica. Het eerste en voornaamste doel was het stimuleren van een vrije markt. De obstakels die de circulatie van goederen, diensten en kapitaal belemmerden moesten weggewerkt worden en dat veronderstelde de geleidelijke oprichting van een supra-nationaal beleidsniveau. De naïeve gedachte die dit proces begeleidde was dat een vrije markt en economische samenwerking uiteindelijk zouden leiden tot een langdurige vrede en en toenemende politieke samenwerking.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
