Het is enkele dagen geleden dat de Griekse premier Tsipras volledig capituleerde voor de Europese neoliberalen, maar de kans dat Griekenland in de toekomst uit de crisis zal komen blijft nihil.
Voormalig minister Varoufakis verklaarde deze stap met de keuze die Griekenland door de Eurogroep werd voorgelegd: “volledige capitulatie of vernietiging”. In het laatste geval zou de EU de steun aan de Griekse banken onmiddellijk stoppen waardoor de banken zouden omvallen met een ongekend extreme crisis voor de Griekse maatschappij als gevolg.
Het is tot het laatst een voor de Europese publieke opinie verborgen feit geweest dat Griekenland nooit of te nimmer het geleende geld zou kunnen terugbetalen. Die mededeling kwam uiteindelijk boven water mede door de uitspraken van mevrouw Lagarde van het IMF, die openlijk een gedeeltelijke kwijtschelding bepleitte. Maar ook mede door de uitspraken van een reeks economen in navolging van de voormalige Griekse minister van Financiën Varoufakis die al lange tijd beweert dat het volledig terugbetalen van de hulppakketten irrationeel en irreëel is.
Griekenland is inmiddels door de onophoudelijke bezuinigingen die door de Europese neoliberalen werden opgelegd in een dusdanige crisis geraakt dat de economie nauwelijks nog werkt. De enige belangrijke elementen zijn de havens, spoorwegen, eilanden en enkele vliegvelden, die als waarborg voor de volgende hulppakketten moeten dienen waarmee het startsein wordt gegeven voor de totale plundering van het land door de neoliberale roofkapitalisten.
De schuld van Griekenland is met het laatste hulppakket 200% van het BNP geworden. Onmogelijk om deze schuld terug te betalen en toch gaat men steeds verder met de voorgelegde bezuinigingen, naar wat Merkel zei enkel “om de Europese Unie te kunnen redden”. Niet Griekenland dus. Heden spreken economen over een 4e, 5e, of 6e huppakket voor Griekenland.
De conclusie is dat de Europese Unie langzamerhand zijn echte gezicht van slavendrijvers tevoorschijn heeft gehaald. Dit kan geen enkele hoop geven voor mensen die in een crisis verkeren die zijn weerga niet kent sinds de jaren dertig van de vorige eeuw.
Is dit de beloofde toekomst die de leiders van de EU voor iedereen in petto hebben?