De eredienst van De Markt werkt tegen natuurbehoud

Het merkwaardigste van al die bedrijfskundigen, projectmanagers en andere liefst de hele dag in hun zakken graaiende hoogopgeleiden-in-niets is dat zij altijd zullen meehuilen met het koor over de onmaakbare samenleving. Om vervolgens weer verder aan “de samenleving” te sleutelen – deze te slopen, zullen velen vinden. De huidige coalitie is erop gebaseerd, want deze types lopen in die partijen rond, benevens D66,GroenLinks en CDA.
Wat ook heel erg maakbaar is, is “de natuur”. Even was er een blad waarvan ik hoopte dat het mogelijk een discussie hierover op gang kon brengen, maar het werd al gauw gestaakt. Voor zoiets als Vliegend hert (zo heette het) moet je wel geduld hebben voor het opbouwen en dat hoort niet bij Modern Ondernemerdom.

Maar gewoon “de natuur” haar gang laten gaan past niet in een land dat de godsdienst van De Markt officieel omhelsd heeft. De Markt vraagt om Belevenissen. Zomaar wat Veluwe is niet meer van deze tijd, je moet er wisenten tegen kunnen komen, ook de natuurbeschermingsorganisaties zien daar veel in. Een interessante vraag is natuurlijk: is de wisent nu inheems of niet? Het meest logische antwoord is: Nederland bestaat nog niet zo lang, “ze” in Den Haag laten nu vallen dat “we” tweehonderd jaar bestaan dit jaar en dan vergeten “ze” dat daar België en Luxemburg bij inbegrepen waren. Maar hoe dan ook, in geen van de drie kwamen tweehonderd jaar geleden wisenten voor. Het is niet eens gedocumenteerd wanneer ze uit deze streken verdwenen zijn, als ze hier al gewoond hebben.

Maar het konijn was eerder. Daar is ook een hoop te doen over geweest, evenals over fazanten. Beide zijn ingevoerd voor de jacht, ooit, maar in tijden die ruim aan “Nederland” vooraf gaan. En tja, een verschrikt (nauwelijks) opwiekende fazant met karakteristieke kreet hoort bij mijn natuurbeleving van het duin, zoals konijnen in de avondschemering. Maar met een haas ben ik ook tevreden, hoor (die zijn een tijdje verdrongen geweest in de duinen door de voedselconcurrerende verwant).

Het zal best dat sparren en dennen “hier niet thuishoren” maar als ze, ingevoerd en aangeplant en wel, hier aangeslagen zijn en zich verspreiden, mogen ze dan blijven? Zoals ik al eerder zei: de redenering ten aanzien van wat of wie “hier niet hoort” voorspelt niet veel goeds voor allerlei mensen. Waar op de Perzische huiskraai wordt gejaagd omdat hij Pers is… (ik durf de zin niet te voltooien).

Thijsse, de animator en initiatiefnemer tot de oprichting van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten (met Heimans uiteraard) vond het konijn en de den maar niks in de duinen. Tot het tot hem doordrong dat konijnen hielpen bij het openhouden van het duin tegen dichtgroeien, en tot de orchideeën die bij dennen horen zich meldden. Liever exoten dan voor de zoveelste keer zaagmachines naar de Nieuwste Inzichten.
Laat staan dat er naar De Markt geluisterd moet worden.