In een verkiezing stem je op een een politieke partij. Daarmee geef je een stem aan je politieke positie. Op die plaatsbepaling vertrouw je. Dat is normaal.
Zo normaal werkt het echter niet in het Europees Parlement. In een aanzienlijk aantal gevallen weet je niet bij welke groepering je stem terecht komt, zo blijkt. De eurosceptische Denen en Finnen en waarschijnlijk de SGP verlaten Farage (EVP) en voegen zich bij de ECR, die wordt gedomineerd door de Britse Tories (zie Europese Verkiezingen – EVP, PVV en christelijk grut).
Ook de Vlaamse nationalisten van het N-VA weten nog niet tot welke Europese fractie ze zullen toetreden. De Groenen, in wier fractie ze tot nog toe zaten, hadden overigens die hufters allang de deur moeten wijzen.
Nadat UKIP met Nigel Farage een aardverschuiving bij de verkiezingen in Engeland heeft veroorzaakt, schijnt dat Farage daarna zeer goede gesprekken gevoerd heeft met Beppe Grillo die met zijn vijf sterren sociale beweging de derde plaats in Italie gekregen heeft.
Daarom schijnt nu dat Marine Le Pen met grote afgunst kijkt naar wat Farage doet omdat hij o.a. ook in Oost-Europa erg populair is.
D’r komen interessante tijden voor de EU.
De laatste stand van zaken tov de voorzitter van de EUcomissie is dat de Parlement wil het laatste woord en dus keuze hebben en niet zoals tot nu toe het geval van de achterkamertje politiek was dat de premiers van alle landen zouden ondertussen eentje aanwijzen.
Het schijnt dus dat de Democratie zou vergroot kunnen worden.
Rectificatie: De groepering waartoe Farage in het EP behoort heet EVD (Europa van Vrijheid en Democratie) en niet EVP.
Anne-Marie Mineur is vers europarlementariër voor de SP. Ze kent het klappen van de zweep nog niet. Ze reageert terwijl de SP dit keer niet wordt aangevallen.
Ze twittert: ‘Kan het niet zo zijn dat de overstappers juist betrouwbaar zijn?’
Ze heeft het bericht niet begrepen (of wil het verkeerd begrijpen). Voorafgaand aan de verkiezing heeft de kiezer er recht op te weten met wie wordt samengewerkt in een fractie, niet pas achteraf.
Misschien is ze boos omdat ik eerder over de SP had geschreven: ‘De SP is een nationalistisch clubje zeurpieten. Van de leuze van het Communistisch Manifest – Proletariërs aller landen, verenigt u! – bestaat geen besef meer.’ Dit omdat de SP op Europees niveau geen partijvorming is aangegaan met bijvoorbeeld Europees Links onder leiding van Alexis Tsipras, maar in het Europees Parlement liever haar benepen eigen weg etaleert.
Mij lijkt het ook dat de logische aansluiting van SP zou bij Alexis Tsipras – Europees links zijn.
Zeurpieten kennen blijkbaar hun eigen solistisch weg. Jammer voor de goede gelegenheid die zij heeft voorgedaan.
“(of wil het verkeerd begrijpen)”
Inkoppertje, Sjaak. En daar valt niets verkeerds aan te begrijpen.
Doe ‘es niet.