De rellen in Baltimore worden sterk afgekeurd door de blanke Amerikaanse gemeenschap. Alleen hebben ze daarbij geen oog voor de dieperliggende oorzaken van het geweld. De onmacht bij de grote, straatarme zwarte gemeenschap in Baltimore is echter enorm. Eeuwen van onderdrukking en tientallen jaren van beleid dat gericht is op de economische vernietiging van zwarte gemeenschappen in plaatsen als Baltimore, hebben tot deze realiteit geleid.
Stel je even voor je dat je iemands nek bijna helemaal doorsnijdt, met een scherp mes en zo pijnlijk mogelijk. Beeld je vervolgens in dat dat gebeurt terwijl de persoon in kwestie in handen is van mensen wiens plicht het is om te beschermen en te dienen. Beeld je daarna in dat deze persoon vervolgens eenzaam sterft in een gevangeniscel, terwijl zijn geschreeuw om hulp wordt genegeerd. Verbeeld je ten slotte een overheid die in de nasleep van deze tragedie zo infantiel handelt dat ze niet eens de technische details kan uitleggen van wat er precies gebeurd is.
Dat is de weerzinwekkende realiteit van Baltimore. Te midden van dit alles bleef de overwegend blanke respons doofstom voor onderliggende oorzaken. Vanuit verschillende hoeken van het internet hebben prominente leiders van bewegingen voor burgerrechten op deze travestie gewogen. Ze bekeken de feiten vanuit verschillende perspectieven en wezen op de groeiende stapel bewijzen die aangeven dat de politiestaat nog steeds gemobiliseerd wordt tegen zwarte Amerikanen. De dood van Freddie Gray kreeg effectief enige bezorgde aandacht in de nationale media.
Die aandacht was echter niet de bezorgde aandacht van gemiddelde mensen zoals u en ik. Blanke Amerikanen zijn immuun voor dit soort problemen en leven geïsoleerd van de realiteit van politiebrutaliteit en onderdrukking. Mensen met een gebroken ruggengraat zijn voor hen een abstract probleem, niet iets om je betrokken bij te voelen.
Voor enkelen onder ons was de affaire Freddie Gray weer maar eens een gelegenheid om de morele gebreken van de slachtoffers in beschouwing te nemen. We nemen er nota van dat als Freddie Gray maar een koorknaap was geweest die de wet netjes respecteerde, dat hij dan nooit in de verpletterende greep van de politie van Baltimore was gevallen. Voor anderen was dit een gelegenheid om iedereen er aan te herinneren dat niet alle politieagenten slecht zijn.
Die impulsieve reactie is zeker correct, ook al komt ze niet op het meest gepaste moment. Maar de brutale dood van Freddie Gray, een voorbeeld van politiebrutaliteit dat ons zou kunnen herinneren aan de gevaren waar zwarte mannen in de binnenstad dagelijks aan worden blootgesteld, die volstaat niet om een opinie te vormen. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
