Leuk. Het CIDI organiseert binnenkort weer een studiereis voor journalisten naar Israël. Er kan maar een beperkt aantal journalisten mee, dus de journalisten die mee willen moeten in een paar zinnen uitleggen waarom ze mee willen. En da’s niet voor iedereen gemakkelijk, dus geef ik hier wat adviezen. Zelf ben ik al 7 keer met het CIDI naar Israël geweest en ik ben geloof ik de enige japanner die met de ooglap van Moshe Dayan een steen naar een 7-jarige Palestijn heeft geslingerd vlak voordat een bataljon door humanisme en verlichting geïnspireerde IDF-soldaten het karwei afmaakten. Het waren mooie tijden.
Anyway, hier komen wat tips. Kopieer en plak één of meer van de onderstaande motivaties in je aanvraag aan het CIDI.
- Ik ben journalist ik ben dat verkapte antisemitisme gewoon helemaal zat. Alle kritiek op Israël is antisemitisme. Het is immers een Joodse staat en iemand die tegen de Joodse staat is, is tegen Joden en is dus een antisemiet. Ik wil me maximaal inzetten om de enige democratische rechtsstaat (Israël) in de barbarij van het Midden-Oosten overeind te houden. En dat mag soms best wat Palestijnen kosten.
- Ik werk bij een kwaliteitskrant en ik heb vanaf 2013 de rechtmatige staatsgreep van weldoeners en liberale interventionisten George Soros, Victoria Nuland en Robert Kagan bij mijn lezers uitgelegd als een soort van bevrijding uit de wurgende greep van de Russische volksmenner Vladimir Nosferatuvitsch Putin.
- Ik ben een ingevochten professor en columnist en ik heb elke keer als rapper of twitterjihadi het waagt om op de staatstelevisie te verschijnen om iets te zeggen dat eventueel ten nadele kan worden uitgelegd van Israël, fanatiek en onbevreesd zo’n vlegel namens mijn vrienden en broodheren van Likoed terecht gewezen en kaltgestellt. Ik ben fervent fan van Avigdor Lieberman en ik doe ook niet moeilijk over een knieval onder het bureau van de hoofdredactie. Tel Aviv forever!
- Ik werk bij een kwaliteitskrant en ik vind 6000 doden in Oost Oekraïne wel meevallen, dus schrijf ik in mijn artikelen dat de door de vrijheidsstrijders en weldoeners Victoria Nuland en George Soros voorspelde verkiezingsoverwinnaar en witwasser Arseni Yatsenyuk meer wapens moet hebben om de rest van de weerbarstige Putin minions in Oost Oekraïne symbolisch met een factor duizend naar de vergetelheid te jagen. Mensen vinden mij aardig.
- Ik vond als enige álle scherven van een BUK raket op de rampplek van een vliegtuig van een land dat Israël in een tribunaal waagde te veroordelen en dat vertrokken is vanaf een vliegveld dat door het aan Shin Bet gelieerde ICTS wordt beveiligd. En ik werk voor een dochter van het Bertelsmann concern, waar de familie Mohn de scepter zwaait en van wie Opa Mohn in de oorlog ook al zijn uiterste best deed om via het verspreiden van het juiste nieuws de juiste vrienden te maken.
- Ik werk bij Jalta als columnist-inquisiteur en ik jaag op McCarthiaanse wijze op allerlei antisemitisch tuig op het internet. Dankzij mij is het door Lichtend Pad en de Farc gesponsorde, ultralinksantisemitische, Marxistisch-Leninistische haatblog Krapuul ontmaskerd. Ik heb me bovendien uit solidariteit voor het uitverkoren volk onlangs onverdoofd laten besnijden en het resulterende slachtafval heb ik symbolisch over de puinhopen van Gaza laten strooien. En ik kijk zelf ook niet op een volkerenmoord meer of minder, als het maar voor de goede zaak is.
- Ik zat embedded in Oost Oekraïne en ging elke dag met een van de 56 Oekraïnse hotelvoorlichters uit Kiev mee en schreef precies op wat ie zei. Om te snappen waarom de EU vrienden van het US State Department de swastikavlaggen-zwaaiende Azov brigades steunen, moet ik nog eens goed nalezen wie de nazi’s in WOII ook alweer financierden en me realiseren dat sommige zaken veel belangrijker zijn dan een paar honderd duizend doden meer of minder.
- Ik ben journalist en ik hoor van allerlei collega’s dat ze iets over Oekraïne schrijven maar ik begrijp werkelijk waar niet wat dat met Israël te maken heeft. Zelf vind ik dat ik iets terug moet doen voor wat mijn ouders en 99% van hun buren in de vorige poging tot een politieke unie in Europa het Joodse volk hebben aangedaan. De meesten die terugkeerden konden hun eigen bezittingen die ze voor hun vertrek moesten achterlaten weer terugkopen en daar schaam ik me kapot voor.
Het zijn natuurlijk maar voorbeelden, maar met een beetje fantasie kun je zelf ook iets origineels verzinnen. Het hoeft in ieder geval niet allemaal waar te zijn. Als je Nederlandse buren hebt die in de IDF hebben gediend of in een Kibboets hebben gewerkt, is dat ook prima. Als je eenmaal in Israël bent geweest, een leadershipcursus in de VS hebt gevolgd, mag je misschien zelfs naar Bilderberg. Als je daarna in de maatschappij niet al te veel kritiek op de zelfverdediging van Israël levert (antisemitisme!) kun je uiteindelijk na je journalistieke carrière zelfs burgemeester of staatssecretaris worden. En als je ook daar je best doet kom je uiteindelijk bij KPMG of E&Y terecht. En anders kom je in de hel.
