De afgelopen weken zag ik hoe een Nederlands staatsburger werd kaltgestellt. Het begon ermee dat de rente-fraudeurs van de Rabobank zijn bankrekening cancelden. Daarna werd hij publiek met spreekwoordelijke tomaten en rotte eieren bekogeld door de vertegenwoordigers van de joods-christelijke moraal en van ’t Hollands fatsoen. Er werd aangifte tegen hem gedaan door Likoed-inquisiteur en bullshit-artiest Afshin Ellian en het kan niet anders zijn of honderden fatsoenszeloten hebben bij Twitter een klacht over hem ingediend, want uiteindelijk werd ie ook daar vanaf gelazerd.
Bijna niemand is het met Shabir Burhani eens. Ik ook niet. Maar aangifte? Hem het zwijgen opleggen? Sinds wanneer doen we dat? Veel mensen zijn het ook niet eens met de krankzinnige hersenkronkels van van Esther Voet of worden moe van de pathologische leugens van Nuland-courtisane en oorlogsmarketeer Frans Timmermans. En dan heb ik het nog niet over de beroepsintriganten gehad op de welbekende haatblogs. Maar niemand uit het gilde van deze opiniehaspelaars deed destijds aangifte toen Jan Peter Balkenende politieke steun gaf aan de invasie van Irak in 2003, ook niet nadat hij in het rapport van de Commissie Davids werd neergesabeld. De hele kwestie werd toen met de mantel van de geveinsde “Wir haben es nicht gewusst”-onnozelheid bedekt en omdat het onderzoek van Davids geen enkele juridische consequentie had, is de premier-kwezel nu een E&Y partner met een salaris van 5 ton (als dank voor bewezen diensten), terwijl hij eigenlijk met blauw geschopte kloten een jaar of vijftien in een of andere gesloten inrichting opgesloten had moeten zitten. En zijn vrienden Cheney, Rumsfeld en Bush lopen eveneens vrij rond, waarschijnlijk nog wat nafappend met de multimedia uit de Abu Ghraib gevangenis. De honderden duizenden doden die hun satanische samenzwering vanaf 2003 in Irak en daarbuiten gekost heeft, hebben voor de politiek verantwoordelijken geen enkel passend gevolg gehad. Tony Blair is er zelfs miljonair mee geworden. En omdat zo’n liberale Kagan-interventie in Irak zo’n eclatant succes was, doen we het nu in Oekraïne nog eens dunnetjes over. De aan oorlogspageviews verslaafde crack-hoeren van de media slaan weer op de oorlogstrom alsof er niets gebeurd is. En een paar afleveringen “Boer zoekt vrouw” en een sixpack Schultenbräu en iedereen is het straks toch allemaal weer vergeten.
Oorlogshitsers en massamoordverheerlijkers hebben vrij spel. Ze krijgen zelfs een podium in Elsevier en andere kwaliteitsmedia. Wanneer ze maar willen. Ze hebben geen problemen met hun bankrekeningen. Integendeel, ze krijgen zelfs dik betaald om de dood en het verderf dat ze gezaaid hebben in een vals historisch perspectief te gieten en hun opvolgers in de politiek laten ze er vanzelfsprekend mee weg komen. De invasie in Irak was een fout, zei VVD-lulhannes Halbe Zijlstra laatst in Buitenhof. Nou, maar goed dat die landen met die boze dictators die fouten niet bij ons maken.
Wat heeft zo’n Likoed-asset en bullshit-artiest als Afshin Ellian nou voor een zieke geest als hij de zoveelste fase van de Israëlische genocide op de Palestijnen als ‘zelfverdediging’ verkoopt, maar tegelijkertijd aangifte doet als iemand die alleen in schrift iets herhaalt wat niet zíjn profeet maar ónze joods-christelijke huichelarij ons veel eerder bijgebracht heeft: De opdracht om homo’s te doden, geopenbaard door God in zijn tweets aan Mozes, staat niet in de Koran, maar in de bijbel: Leviticus 20:13. Ik adviseer Burhani om vooral door te gaan met zijn strafbare uitspraken over homo’s, maar dan met name Joodse en Christelijke bronnen te refereren, want dat is de enige manier waarop het hele huichelende kaartenhuis dat hem de mond wil snoeren in elkaar stort.
Als pathologische leugenaars vrij spel hebben om hun honderden-duizenden-doden-kostende Westerse neocon-interventies in Libie, Syrie, Irak, Afghanistan, Oekraine etc. etc. te verkopen als humanitaire acties, waarom mag Shabir Burhani dan zijn zegje niet doen op internet? Omdat hij de intellectuele schijnzwangerschap van Afshin Ellian verstoort? Of omdat Maja de Heks er klapperende dadelstokken van krijgt en van haar bezemsteel lazert? Waarom werd er toen geen aangifte gedaan tegen Balkenende door dat bolle krabbelaartje van Elsevier en de rest van de moraalridders in Nederland, maar nu wel tegen Burhani? Burhani heeft dit land niet politiek verantwoordelijk gemaakt voor een massamoord in Irak of Afghanistan. Sterker nog, zonder de politieke instemming van onze regering en de andere volgzame matties uit de “coalition of the willing” had Burhani wel wat beters te doen dan los te gaan op de social media, want dan waren Afghanistan, Irak en Syrië niet de rokende puinhopen geworden die ze nu zijn.
Het is onbegrijpelijk dat deze sofisten met hun misplaatste morele superioriteitsgevoel een soort publieke censuur menen toe te moeten passen en daarmee voor iedereen menen te kunnen bepalen wat we wel en wat we niet mogen lezen. Elk social media platform dat naar zulke figuren luistert, is daarmee voor het vrije woord compleet waardeloos geworden. Wie weet wie er allemaal op Twitter nog meer de mond gesnoerd wordt en wie weet wat we daardoor voor informatie moeten missen. Gelukkig zijn er tegenwoordig alternatieven want helaas is Twitter als bedrijf te kwetsbaar geworden voor de tentakels van de inquisiteurs van de corporate media.
Als ik de schrijfselfs van Burhani wil aanhoren en lezen en met hem daarover wil praten op Twitter dan is dat mijn goed recht. Dan zit ik niet te wachten op een of andere Niels Ruksma uit Kutjeboer of een nep-professor-met-harige-reet van Elsevier die mij dat onmogelijk maakt. Als je je stoort aan de teksten van Burhani, lees zijn teksten dan niet. Ga wippend voor een klaagmuur Leviticus staan reciteren terwijl het IDF haar nieuwe wapens test op vrouwen en kinderen om Israël te verdedigen of verspreid je eigen politiek-correcte haat en door consensus van huichelaars gesanctioneerde xenofobie tegen niet-Westerse allochtonen in het financieel en moreel failliete Elsevier, het vod met een rechtgeaarde hoofdredacteur die het opnam voor de heer Demmink, de secretaris-generaal die jaren daarvoor zei nooit naar de leeftijd te vragen als hij weer eens een aanstaande journalist in het plantsoen ging rekruteren.
