Een stem op een nuttige idioot is een optie bij de gemeenteraadsverkiezingen. Het advies dat K’t Jong te berde bracht, wordt steeds reëler: ‘weet je een partij met een volstrekte debiel op de lijst, stem dan vooral op juist deze persoon.’ Zoiets vertegenwoordigt natuurlijk een proteststem. De kans is gering dat zo’n idioot iets aan het beleid kan veranderen. Maar niet stemmen houdt in dat je je stem sowieso weggooit. Als stijder voor democratie is dat het laatste wat ik wil. Maar een willekeurige idioot krijgt mijn stem niet. Mijn stem moet op de een of andere manier toch zijn nut hebben. Een voorwaarde is dat de zot in ieder geval sympathieke politieke voorstellen heeft.
Ik houd het hier bij mijn eigen gemeente: Amsterdam. Wat willen de partijen? Hiervoor geeft het magazine MUG (met overigens een heel bekende naam in de redactie), bedoeld voor mensen met een smalle beurs, een handig overzichtje van partijen die vooral voor de doelgroep van belang zijn.
Dwangarbeid
Belangrijk vind ik daarbij het standpunt van de partijen over dwangarbeid. Verschillende eufemismen worden ervoor gebruikt: tegenprestatie, verplicht vrijwilligerswerk, nuttige werkervaring, enzovoorts. Maar een keuze is er in feite niet: je doet wat je wordt opgedragen, al is het volkomen zinloos werk, of je wordt vaste klant bij het Leger des Heils. Een tegenwerping is dat een gemeente het kabinetsbeleid toch niet aan haars laars kan lappen. Nee, maar een gemeente kan het beleid wel traineren, zoeken naar alle mogelijkheden om uitvoering tot een lege huls te maken. Dat gebeurt in Amsterdam niet. Het College van B&W voert het kabinetsbeleid enthousiast uit.
PvdA, VVD en GL zijn de Amsterdamse collegepartijen. Die vallen dus sowieso af. Van de overige zijn PvdD, SP en BIP tegen dwangarbeid. De SP zou een keuzemogelijkheid kunnen zijn. Maar ik vertrouw de SP niet. Een paar recente voorbeelden voor wantrouwen noem ik. Haar steun aan het xenofobe voorstel om een barricade voor de komst van Antillianen naar Nederland op te werpen, is één. Een ander is sympathie voor de weigering van een verklaring omtrent gedrag (VOG) bij slechts verdenking, voordat er een rechterlijke uitspraak is.
Basisinkomen
Blijven de PvdD en de BIP over. De BIP is ongetwijfeld de meest idiote van de twee. Dat is een plus. Zo stelt punt 17 van haar programma dat ze compromisloos is. Dat klinkt dictatoriaal, en is absurd. Niettegenstaande deze onzin vind ik het pleidooi pro basisinkomen zinvol. Niet dat een basisinkomen geregeld kan worden door een lokale partij – dat is nog iets imbeciels – maar het onderwerp kan ermee hoog op de agenda komen als de partij een zetel verovert. Wellicht krijgt daarmee een serieus debat over de voetangels en klemmen van een basisinkomen een bestendig platform.
GEWIST ivm REGELS