Drie uiterst zorgwekkende berichten als het gaat om klimaatverandering uit de afgelopen (slechts) paar weken: de omvang van het noordpoolijs is op een nieuw dieptepunt, een enorme gletsjer in Antarctica heeft zijn langste tijd gehad en het Great Barrier Reef idem. Allemaal door toedoen van de mens die omstreeks 1950 soort een wat genoemd wordt ‘planetaire geologische kracht’ is geworden. Als soort hebben we de twijfelachtige eer dat er een heel tijdperk naar ons genoemd is: the Anthropocene stage. Anders gezegd: wat mensen doen heeft invloed op de gehele planeet, al het leven erop en haar toekomst.
Vorig jaar november zijn er in de V.S. tussentijdse verkiezingen gehouden voor het Huis van Afgevaardigen en de Senaat. De uitslag ervan zou je kunnen samenvatten met: de Amerikanen die opkwamen om te stemmen (36,4% van de stemgerechtigden) deden dat voor meer vervuiling, meer overheidsbemoeienis met hun privé-levens, meer armoede, meer oorlog, minder banen, minder sociale verworvenheden, slechter onderwijs en vooral ook voor meer van het sprookje dat klimaat-verandering onzin is.
Die verkiezingen brachten – want daar wil ik het even over hebben – James Inhofe op de stoel van voorzitter van de zeer invloedrijke ‘Senate Environment and Public Works Committee’ dat een machtige stem heeft in het bepalen van ’s lands milieu- en klimaatpolitiek. Deze Inhofe meldde in 2003 dat naar zijn mening er geen bewijs zou zijn dat ‘global warming’ slecht voor de mensheid zou zijn en het zou zelfs voordelig voor de mens kunnen zijn.
Een internationaal platform van klimaatwetenschappers zou volgens hem doen denken aan processen in de voormalige Sovjet Unie waar de gewenste uitkomst ervan al van te voren vast staat. Het is een welbekende tactiek van hen die het meest te verliezen hebben bij het handelen naar de feiten: zaai twijfel omtrent de wetenschappelijke methoden waarop die feiten boven water zijn gehaald of trek een parallel met een afschuwelijk tijdperk uit het verleden.
In 2012 veegde deze meneer Inhofe alle bewijs voor klimaatverandering van tafel door te stellen:
“[T]he Genesis 8:22 that I use in there is that ‘as long as the earth remains there will be seed time and harvest, cold and heat, winter and summer, day and night.’ My point is, God’s still up there. The arrogance of people to think that we, human beings, would be able to change what He is doing in the climate is to me outrageous.
Nou, en deze meneer de voorzitter van het Congres-comité kwam afgelopen februari toen het stervenskoud was in Washington en er meters sneeuw lagen op Capitol Hill in het nieuws door een sneeuwbal door de vergaderzaal te gooien als bewijs dat de wereld temperatuurstijging onzin is. Denkt u even na over het niveau van dit soort lieden die dus wel over leven en dood, toekomst of geen toekomst voor een hele planeet beslissen.
Om een lang verhaal kort te maken, voor zijn verkiezing tot senator werd Inhofe gefinancierd door inderdaad zo’n groep die heel veel te verliezen heeft als de feiten omtrent klimaatverandering serieus genomen worden en ernaar gehandeld gaat worden: fossiele-brandstofgigant British Petroleum. Het maatschappelijke systeem dat dit soort door de big corporations gesubsidieerde charlatans aan de macht brengt heet democratie.
James Inhofe, de Amerikaanse variant van deze onverantwoordelijke dwaas.
Kent u hem nog?
