Oekraïne stelt hoop op ‘EUSSR’

De jaarwisseling is weer voorbij. De tv-journaals hebben plichtmatig de beelden doorgegeven van het vuurwerk dat, afhankelijk van de tijdzone, overal ontstoken werd: Nieuw Zeeland, Sydney, Dubai, Londen, New York. Eén reportage ontbrak: de jaarwisseling in Kiev, Oekraïne. Daar kwamen op het Onafhankelijkheidsplein, de Maidan, meer dan 200.000 mensen bij elkaar om 2014 in te luiden met het gezamenlijk zingen van het volkslied.

Het nieuwjaarsfeest in Kiev was onderdeel van de vrijwel permanente demonstratie die daar op 21 november begon, toen de Oekraiense president Janoekovitsj plotseling onder Russische druk zijn toezegging introk om zijn handtekening te zetten onder een associatieverdrag met de Europese Unie en koos voor goedkoper gas en een grote lening uit Rusland om zijn schulden te verlichten. De demonstranten vrezen een heropleving van de USSR en kiezen welbewust voor onze eigen ‘EUSSR’, omdat ze verwachten dat in Brussel hun onafhankelijkheid beter gewaarborgd wordt dan door Janoekovitsj of Poetin.

Sinds de betogingen begonnen kwamen elk weekeinde meer mensen naar het plein, met als hoogtepunt 14 december, toen het er 500.000 waren. En net toen het niet denkbeeldig was dat de betogingsdrang langzaam zou instorten, bij gebrek aan resultaten, demonstratiemoeheid en invallende bittere kou, trokken vrouwonvriendelijke regeringsgezinden een kritische journaliste uit haar auto om haar bloedig te molesteren. Dat lokte weer nieuwe betogingen uit, want het begint in Oekraïne langzamerhand ‘alles of niets’ te worden. De 200.000 zangers komen nu ook nog in het Guinness Book of Records (121,653 zangers in India, mei 2013).

Het is nu de avond van nieuwjaarsdag. Is iedereen in Kiev langzaam naar huis verdwenen? Nee. De permanente manifestatie met (voor ons onverstaanbare) toespraken en alle denkbare vormen van zang en muziek gaat nog steeds door, en Kerstmis moet nog komen. Kijk maar.

8 gedachten over “Oekraïne stelt hoop op ‘EUSSR’”

  1. Over Oekraïne schreef ik vijf jaar geleden in een uitgebreide reactie onder andere (http://waterlog.wordpress.com/2009/02/11/vooruit-met-europa/#comment-2265):

    “Een korting op de gasprijs bij de keuze van een pro-Russische kandidaat in de verkiezingen helpt alleszins. Het nadeel is dat het een weinig subtiel wapen is. Maar zuerst kommt das Fressen und dann die Moral, volgens Bertold Brecht. Das Fressen, het economische voordeel kan voor de Oekraïne heel zwaar wegen. Vooral als in de nasleep van de kredietcrisis in de EU een economische recessie optreedt, zal Oekraïne weinig economische steun van Westelijke kant kunnen verwachten.”

    De reactie was eigenlijk een langetermijnanalyse van de verhouding tussen Oost- en West-Europa. Ik schreef daar ook:

    “Als deze democratische ontwikkelingen zich voltrekken is dat op de eerste plaats gunstig voor Rusland. Een vrijzinnige liberale maatschappij kan zich sneller ontwikkelen dan een autoritair aangestuurde maatschappij, waar in de laatste afwijkende meningen niet als mogelijk welkome correcties worden begroet, maar als potentieel gevaarlijke dissidente afwijkingen. Vervolgens kan deze Russische vrijzinnigheid ook gevolgen voor Europa hebben.

    Rusland kan met zijn enorme gasvoorraden als marktleider met de prijs spelen. Dat blijft punt één ter overweging. Vervolgens kunnen de Russische liberalisering en Europa’s afnemende liberale marktidee convergeren. Het vroegere autoritaire Rusland wijkt niet zo erg meer af van de rest van Europa. Dan wordt het aanlokkelijk voor Europese landen zich te voegen naar Russische invloed, misschien ietsje minder democratisch – het democratisch gehalte van het Verdrag van Lissabon is overigens nog im Frage – maar ze zijn wel verzekerd van de hoogstnoodzakelijke energietoelevering. Als er dan bovendien een keuze moet worden gemaakt tussen de op zijn elfendertigst voortsukkelende Europese integratie in de EU en de al verwezenlijkte Russische federatie, waar economische en politieke problemen veel efficiënter kunnen worden opgelost, kan de situatie wel eens in het Russische voordeel omslaan.”

    De verdergaande democratisering in Rusland laat het voorlopig een beetje afweten, maar de potentie is er wel. Over de analyse van vijf jaar geleden ben ik niet ontevreden.

  2. EUSSR is het koosnaampje van veel rechtse eurocritici, om te suggereren dat,Europa streeft naar een structuur waarin individuele landen niets meer te vertellen hebben. Zoals:http://www.pvv-groningen.nl/index.php/nieuws/498-eussr . Ik gebruikte de uitdrukking omdat de westers georiënteerde Oekraïners de EU juist zien als organisatie die hun eigen zelfstandigheid zou garanderen.

  3. EUSSR is het koosnaampje dat rechts georiënteerde eurocritici graag gebruiken om te suggereren dat Europa een unie wordt zoals vroeger de Sovjet-Unie, waar een land alleen niets meet in te brengen heeft, Zoals http://www.pvv-groningen.nl/index.php/nieuws/498-eussr . Ik gebruikte de term, omdat de westers georiënteerde Oekraïners juist niets liever willen dan aansluiting bij de. EU, omdat die hun zelfstandigheid zou garanderen.

  4. “om te suggereren dat Europa een unie wordt zoals vroeger de Sovjet-Unie, waar een land alleen niets meet in te brengen heeft”

    Aah dus er had net zo goed EUNL kunnen staan, waar de Zeven Provinciën een federatie vormden, waar individuele provincies niets meer in te brengen hebben? Of EUFr waar de Friese dorpjes gedicteerd worden vanuit Leeuwarden en niets meer in te brengen hebben enz.

    Nogal een dom iets, die ‘EUSSR’ opmerking dus!

  5. #Grutte Pier: Was ook poging om domheid gebruik term EUSSR aan te tonen. Oekraïners zijn ervaringsdeskundigen; die weten echt waar ze het over hebben. Maar ze denken dat in Europa allemaal vrije, democratische en tolerante mensen wonen.

Reacties zijn gesloten.