Ja, het antwoord op de Grote Vraag: waar is het tegengeluid nu? ligt inderdaad heel dichtbij. Er zijn op het web miljoenen blogs te lezen, initiatieven in overvloed en mensen die nu eindelijk eens op een sociale planeet willen leven zijn er ook genoeg. Aan mensen geen gebrek, in aantal noch visie. Er is heel weinig voor nodig om een andere sfeer te gaan krijgen, een kanteling zelfs naar een maatschappelijk klimaat waarin begrippen als Vrede en Vrijheid op veel grotere schaal er weer toe zullen doen ligt onder handbereik, daar ben ik van overtuigd.
Dat kan immers niet anders, de wens bij velen om te leven in Vrede en Vrijheid zal sterker blijken dan de onderdrukking gepleegd door de tegenkrachten. De verandering komt eraan, is al gaande. Maar we zullen, hoop ik, dit kostbare moment in de geschiedenis niet ( weer) gaan verkwanselen….Ik ben dit verschuldigd aan alle slachtoffers, ik ben onderdeel van de tijd. Ik hoor erbij, daar wil ik mij voor inspannen, ook al zal ik nooit, en dat is maar goed ook, een eindpunt meemaken, want dat is er niet.
Het gepolder in Nederland werd befaamd en als voorbeeld gezien hoe de inwoners van een land in pais en vree met elkaar om zouden kunnen gaan. Het Grote Voorbeeld voor andere landen. Het zou best eens kunnen zijn dat dit dwangmatige streven naar consensus de reden is van de bestaande apathie, defaitisme en moedeloosheid om te durven breken met de Klok die verder tikt, onverstoorbaar, planmatig van A naar B naar C tot Z en dan weer van voren af aan.
Tijd is niet opgebouwd uit minuten, tijd is niet logisch, het is een reeks van gebeurtenissen. Zolang wij ons laten inkaderen en inpolderen gebeurt er niets. Laat de gedachten en ons leven de vrije loop, laat ze niet afpakken door welke partij of personen dan ook, want het gelazer begint dan spoedig opnieuw. Machtsblokken die zich ten dienste van de Grote Kapitalistische Absorbeerders zullen opwerpen staan voortdurend te popelen om iedere echte verandering in de kiem te smoren. Ze maken ons blij met een procentje zus of zo, het behoud van wat banen (SP) en dat was het dan. Niet dus, er gebeurde namelijk niets van enig belang.
Zoals de Turkse schrijver Ahmet Hamdi Tanpınar (1901-1962) in zijn boek Het Klokkengelijkzetinstituut schreef: “De vrijheid kwam al zo vaak langs in mijn leven, en telkens lieten we haar weer gaan”. Zeker als de politiek zich meester maakt van de Vrijheid is het oppassen geblazen.
Misschien moet ik ook maar stoppen met het willen streven naar Anarchisme of Socialisme en vertrouwen hebben in de sterke drang van mensen om in vrijheid te leven. Het komt vanzelf wel goed. Wellicht is mijn visie ook een inkadering, een beperking, waarmee ik mijzelf en anderen tekort doe.
Stoppen? Laat ik Edmund Burke uit de 18e eeuw er maar eens bijhalen: ‘Al wat nodig is om het kwaad te laten zegevieren zijn goede mensen die niets doen’.
Mag die Burke wel zeggen.
Niets doen bedoel ik niet. Maar onderzoeken in hoeverre mijn eigen geest onvrij kán zijn door mijn eigen denkpatronen probeer ik wel, en daar wil ik dan ook alles in kunnen betrekken. Het juiste of het goede kiezen bevindt zich in een stroom van gebeurtenissen waarop ik ook mijzelf als het ware wil kunnen bevragen.Is het zo misschien iets duidelijker? Moeilijk onder woorden te brengen, maar ultieme vrijheid is uiteindelijk ook, de drang naar vrijheid, het streven naar vrijheid, volkomen los te kunnen laten. En dat haal ik weer uit Zen. Zo je ziet rommel ik maar wat aan. En dat wil ik eigenlijk maar zo houden Sjaax 😉
@Le Roi
Wat betreft vrijheid ben ik een VVD’er. Een eigenlijke VVD’er die ver af staat van wat de partij VVD beoogt. Laat me het uitleggen.
De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie heeft een prachtige naam. Het is een partij voor het volk, met andere woorden voor iedereen. Ze is voor democratie, dat is prima. En ze is voor vrijheid. Maar met de vrijheid ontstaat er een probleem. Wiens vrijheid is de vrijheid van de VVD?
Laten we vrijheid operationaliseren als het aantal keuzes dat je kan maken. Meer keuze betekent meer vrijheid. Zoals bij iedere operationalisatie dekt deze het begrip niet volledig. De IQ-test als operationalisatie van intelligentie komt niet compleet overeen met het begrip. Stephen Hawking mag dan best wel als intelligent worden beschouwd, of hij hoog zal scoren op een IQ-test betwijfel ik. Om terug te keren naar de gemaakte operationalisatie van vrijheid betekent het dat minder draagkrachtigen in de maatschappij minder keuze hebben, simpelweg omdat ze minder geld bezitten. Uit het streven naar vrijheid voor iedereen zou dan volgen dat de minder bedeelden meer moeten krijgen, anders hebben sommigen meer keuze en dus meer vrijheid dan anderen.
Overigens rommel ik ook maar wat aan, zoals je merkt. 😉
Nou uhm, het is wel een aparte manier van uhm filosoferen zeg dat operationaliseren enzo.
Mooi boek lijkt me dat, van die Turkse schrijver.
Het poldermodel is een vorm van corporatisme. En wie er als ‘sociale partners’ mogen aanschuiven om mee te praten, is nogal een exclusieve kwestie.
@sjaax: Het gaat de VVD dan ook alleen om de ‘vrijheid om’ en niet om de ‘vrijheid van’.
Ha Joke, lang niet gezien.
Boek lag in de ramsj, een genot om te lezen.
” Een ironische satire, oordelen Turkse lezers”
“Maar een satire op wát precies? Het verhaal over een bureaucratische instelling die zijn eigen functie nog moet verzinnen, maar dan ook meteen allesoverheersend wil zijn, doet denken aan het werk van modernistische auteurs als Kafka, aan verhalen over de modernisering van de samenleving waarin een lege bureaucratie de touwtjes in handen neemt en de mens uiteindelijk vervreemdt van zijn omgeving en van zichzelf.”
(Al ben ik het niet eens met de verwijzing naar Kafka)
het griezelige was dat vroegere socialisten overtuigd waren dat door het bezit en de macht in handen van amtenaren (in dienst van ) de almachtige staat te spelen alles eerlijk verdeelt zou worden.
Het staatssocialisme heeft niet gewerkt.
Het begrip Staat alles BOVEN de mensen staand werkt eveneens niet.
Zyn niet alle acties van de PvdA er niet opgericht het wereldkapitalisme in stand te houden.
Overigens polderen is volgens my een synoniem voor het zg.Rynlandse model.
Le roi: Ik merk dat ik soms streef vanwege angst. Echt mezelf zijn ( vrij zijn ) vereist moed. Daardoor begin ik soms buiten mezelf in plaats van in mezelf. Vrij zijn is een keuze die zich misschien nog het best doet laten volgen door het voorbeeld ervan te zijn? Hoewel het makkelijker is vrij te zijn in een vrije omgeving ken ik vrijheid omdat ik onvrijheid ken en kan ik daarom niets dan dankbaar zijn dat ik daardoor een keuze heb. Het zou hooghartig zijn te denken dat ik de enige ben die voor die keuze staat. En dat er dus überhaupt iets opgelegd zou moeten worden. Misschien is zijn en vertrouwen wel meer vruchtbaar dan we denken.
Light: Misschien heb je iets aan deze rubriek? “Le Roi danse geeft raad”. Kost niks.