Rusland heeft het weer verkorven. Een recente wet discrimineert openlijk homoseksualiteit. Een boycot van de Olympische Winterspelen 2014 wordt overwogen. Terechte verontwaardiging of selectieve vooringenomenheid? Eens te meer zijn de media perfect voorspelbaar.
De betreffende wet verbiedt het ‘propageren van niet-traditionele seksuele relaties bij minderjarigen’. Ze is er gekomen op initiatief van tien lidstaten van de Russische Federatie, die sinds 2006 al soortgelijke discriminerende wetten hebben ingevoerd.
In een aantal van die deelstaten suggereert men zelfs dat homoseksuele relaties hetzelfde zouden zijn als pedofilie. Het eerste is nochtans sinds 1993 wettelijk toegelaten terwijl het tweede nog altijd een misdaad is. Het hebben van andere dan heteroseksuele relaties tussen meerderjarigen in de privésfeer is in Rusland niet verboden.
Het is niet de eerste maal dat Rusland terecht wordt gewezen voor de discriminatie van personen omwille van hun seksuele geaardheid. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft Rusland in 2011 al veroordeeld voor het systematisch verbieden van Gay Pride parades en gelijkaardige evenementen.
Russische grondwetspecialisten wijzen er bovendien op dat de wet in strijd is met een aantal artikels van de Grondwet. Er is zelfs een andere wet die het instellen van een ‘verbod op propaganda voor wettelijk toegelaten activiteiten’ onwettelijk verklaart. Bovendien geeft de controversiële wet waarvan hier sprake geen juridische definitie van wat ‘propaganda’ juist is. Dat maakt de weg vrij voor willekeurige interpretatie door de rechtbanken. Serious stuff, dus.
………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via: dewereldmorgen.be
De soep wordt in de Westerse mainstream media weer eens kokend opgediend.
Slecht artikel, zie ik de laatste tijd vaker op die site.
@2: aanvulling
Sorry, computer ging op tilt.
De teneur van het stuk is eigenlijk: Het is niet zo slecht, want de anderen zijn hypocriet en ook slecht.
Wilders is niet zo heel erg fout want Rutte is ook fout.
Er is wel degelijk van alles mis, ook in Rusland, en dat hoeft niet ontkracht te worden, op geen enkele wijze.
En dan krijg je zulke reacties als van sjaax onder @1.
Soep kokend heet opgediend,( dus maak je niet zo druk ?)
@2/3,
Amnesty, laat staan de regimes in Washington en elders, zou zich nooit inspannen voor zogenaamde anarcho-punks die een dienst in een kathedraal verstoorden door bij het altaar rare liedjes tegen de president te gaan zingen als dit niet “toevallig” in Rusland gebeurd was.
Amnesty heeft niets gedaan voor Bradley Manning. Die trouwens nog homo is ook, dus pinkwashing zou ook aan de orde zijn geweest, maar het bleef ijzig stil.
Over een – op zich uiteraard abjecte – wet in Rusland wordt evenwel een kabaal gemaakt alsof de treinen naar de gaskamers voor homo’s in gereedheid worden gebracht. Stephen Fry in de Volkskrant wordt hier wel een buitengewoon gore rol gegeven die hij blijkbaar graag speelt. Washington heeft een Vijand nodig en de enige van enig formaat is nu eenmaal nog steeds Moskou en eventueel Peking. De gelijkgeschakelde pers huilt dapper mee.
@4: Arnold:
De selectieve verontwaardiging is uiteraard duidelijk, tevens een nogal uitgemolken onderwerp, naar mijn mening althans.
Maar even terzijde, valt je ook de verandering op in de wereldmorgen.be? Sinds een maand of twee, drie ?
Of ben ik al zo ontzettend lang chagrijnig ? 😉
@5
Ik vermoed dat partijtijgers er een hoge toon kunnen aanslaan. Het gaat de weg van Ravage op.Vroeg of laat moet er dan toch maar weer een Indymedia komen. Mo.be kan men ook volgen, een van de weinige Nederlandstalige sites die de hongerstaking inde Californische goelag vermeld heeft.
Pompom….
Ja ik vind de wereldmorgen ook echt slappe hap worden maar misschien hebben ze daar ook te maken met algehele malaise net als de “kwaliteitspers” in NL. Indymedia in NL ligt trouwens ook al maanden zo goed als op zijn reet.
@7: Arnold:
Ja, pom pom, pom pom.
Ik snap het allemaal wel van die hoofden vol boter enzo, maar ik zit toch een beetje met een dilemma.
( Rubriek LRD geeft Raad? 😉 )
Aan de ene kant probeer ik te begrijpen hoe mensen volkomen geïndoctrineerd zijn door een wereldwijd smerig kapitalistisch systeem dat bij voortduring op ze inbeukt, aan de andere kant wil ik-juist daarom- acties van groepen of personen die kwalijke praktijken aan de kaak stellen, niet veroordelen.
Werkelijk alles is gefragmenteerd, dus ook de hoofden van mensen. Amnesty en Stephen Fry incluis.
Hoe lossen we dit op? Het ligt mijns inziens aan de wortel van het solidariteitsprincipe ( heeft dat ooit werkelijk bestaan, solidariteit?).
Hoe komen mensen weer tot inzicht dat alles-met-alles samenhangt ?
Vrijheid en vrede zijn ondeelbaar. Een zin naar nota bene een bolsjewiek die nu eens niet via een showproces vermoord is maar door een “gewone” antisemitische aanslag namens oompje Josef…
@4: “.. voor zogenaamde anarcho-punks die een dienst in een kathedraal verstoorden door bij het altaar rare liedjes tegen de president te gaan zingen ..”
Dat heb ik je nou al meerdere keren zien optekenen, maar het klopt niet: er was helemaal geen dienst aan de gang (en bovendien zongen ze niet, het liedje is pas later aan de beelden toegevoegd).