Steeds meer mensen worden op kosten van de maatschappij begraven. Dat is van alle tijden. Nog niet zo lang geleden heette het “van de armen” begraven worden, nu noemt men het een gemeentebegrafenis krijgen. Zoals je op het plaatje hierboven kunt zien, is er niet alleen bij leven een groot verschil in de standen, maar blijft de hiërarchie ook keurig bestaan onderweg naar je graf. Ik betwijfel of het lichaam in het koetsje boven ooit armoede heeft gekend, in tegenstelling tot de overledene van het onderste plaatje.
“Met name in de grote steden stijgt het aantal gemeentebegrafenissen. De gemeente Den Haag heeft de eerste zeven maanden van dit jaar al voor 137 overleden inwoners een uitvaart betaald. Vorig jaar ging het het hele jaar om 175 gevallen”.
Die begrafenissen zijn heel sober, het mag uiteraard niet teveel kosten. Maar waarom brengen ze deze cijfers van het aantal “gevallen” naar buiten, en na 7 maanden? Is het op zich niet erg genoeg? Wil de overheid hier ook op gaan bezuinigen? Weer anonieme putten aanleggen, een aantal lichamen erin gooien, ongebluste kalk erbij, zand erover? Is alleen al in Den Haag toch al mooi een bezuiniging van 175 keer 2600 euro. De kop boven dat artikel in de laatste link: “Staat draait steeds vaker op voor kosten begrafenis” vind ik gruwelijk. Ergens voor opdraaien heeft een negatieve connotatie. De toon voor de “discussie” is weer eens gezet.
We zijn levend mensen die niets mogen kosten, laat staan dat wij dood nog een kostenpost mogen zijn. U was immers al duur genoeg met uw uitkering en pijnstillers op recept.
Het zou me niets verbazen als die (landelijke?) putten er gaan komen. Voor de begrafenisindustrie valt er aan zo’n sober gedoe immers ook niet veel te verdienen. Nabestaanden zijn er meestal niet, of willen niets meer met de overledene te maken hebben, dus wat maakt het uit? Mooi bordje erop, klaar. Weg ermee.
Toen Fortuyn begraven werd of iemand van het koninklijk huis werd er niet op een miljoentje meer of minder gekeken. Dat was een ander soort mensen, die “verdienden” het blijkbaar een mooie uitvaart en een praalgraf te krijgen. Ik mag graag wat dwalen over een begraafplaats en nadenken over al de geleefde levens die daar liggen. Ze zijn voor mij allemaal gelijk, zonder onderscheid. Maar misschien ben ik wel raar, kan ook.
Gelukkig werd Fortuyns begrafenis niet op staatskosten betaald, in tegenstelling tot die van de bewoners van de krypte in Delft. Mijn begrafenis mag van mij zo goedkoop mogelijk, maar tegen die tijd mogen mijn na-bestaanden beslissen hoe ze het willen. De kosten zijn wel geregeld, maar die mogen ze ook verbrassen als ze willen. Dan ben ik namelijk dood …
“Ik mag graag wat dwalen over een begraafplaats en nadenken over al de geleefde levens die daar liggen.”
Dan moet je bij gelegenheid zeker hierheen:
http://www.zwoelf-apostel-berlin.de/kirchhoefe/aktuell/index10d.shtml?06103001
Ik woon daarnaast, kan je meteen een kop koffie of een biertje komen drinken 😉
@1: Cornelis:
Daar was ik een paar keer, een jaar of tien terug. Zocht daar iemand, ik weet niet meer wie, tegen de muur aan de kant van de huizen, tegenover één van de ingangen aan de lange zijde. Ik kwam regelmatig in Berlijn tussen 1975 en 2010, ken de stad vrij goed, dat gaat er nu niet meer van komen. Maar dank voor de uitnodiging ; )
Ik vind dat de manier waarop een samenleving met de doden omgaat alles zegt over hoe er met elkaar wordt omgegaan. In deze tijd dus koel, zakelijk, berekenend.
Alles draait om het geld. Hier zit ook. Moet ik die 300 euro per jaar niet beter besteden ? Aan voedsel dan ? Alles gaat straks op aan verzekeringen. De keuze, als het niet verplicht is, lijkt dan gemakkelijk gemaakt.
Zo ook de WA. Das echt gratis geld voor de verzekeraars. Althans, dat van ons wel. Scheelt ook weer 300 euro.
Hoe deden we dat vroeger ? Ja, toen waren er nog geen auto’s en zo.
Wordt dit probleem dan niet ook niet door de regering veroorzaakt die steeds verder uittreed en ook zegt: zoek het verder zelf maar uit: je krijgt geen cent meer.
@3:
Het zou me niets verbazen als we gedwongen gaan worden te “kiezen” voor een of andere begrafenisverzekering, hier zit weer een schitterend “liberaal” plan achter. In ieder geval voor mensen die in de bijstand komen bijvoorbeeld, want begraven worden waarbij de samenleving voor de kosten “opdraait” , zie artikeltje in het AD onder de link, dat kan natuurlijk niet langer. Zoals het meestal gaat worden de geesten weer ergens rijp voor gemaakt.
Zolang Rutte maar geen praalgraf krijgt….
Die man moet net als foute Nazies in een unmarked grave verdwijnen. Dat geld ook voor Geert Wilders. Want dat is waar ze voor staan. Ja ook Rutte. Hij is van het vingers likken een ander woord voor endlosung v2.0.
Rechts en hun eufemismen en proefballonetjes met als gevolg dood en verderf.
Ik dacht dat de wet op de lijkbezorging min of meer was vrijgegeven en dat nabestaanden zelf mogen weten wat ze bijvoorbeeld met de as doen ?
Urn mee naar huis, uitstrooien waar je wil, of wellicht in een zandstenen grafkistje samen met een kaasschaaf in de middle of nowhere begraven zodat over 8 eeuwen archeologen verklaren dat er een ritueel voorwerp is gevonden.
ijkt me wel wat als vrijwilligerswerk: de meest prachtige begrafenissen organiseren voor de armen. Waar is de fanfare van de eeuwigdurende bijstand gebleven? mooie kisten timmeren of vlechten, mooie lijkwaden maken, mooie bloemen plukken. Zorg en aandacht, praktische solidariteit.
Na mijn overlijden treedt mijn donorcodicil in werking. Deze is direct zichtbaar in mijn beurs, pal naast die dooie vlieg en losse knoop. Alles wat evt. bruikbaar is, gebruiken ze maar.
Echter, op een gegeven moment bedacht ik mij wat er dan met de rest van mij zou moeten gebeuren. Die zak met botten en bloed, zeg maar.
Stad en land af moeten bellen, voor een gepast antwoord.
Mijn redenatie was dat ik dat lijk wat ik dan ben, mooi aan kon bieden zodat een student deze in plakjes heerlijke filet kon gaan snijden. Alles voor de (medische) wetenschappen!
Nu zijn er (nog) maar een paar plekken in Nederland (o.a. Groningen, via RuG/ UMCG anatomie), waar men de menselijke restanten (mijn lijk) kunnen gebruiken ten bate van de eerder genoemde medische wetenschappen, dit NA verwijdering van hetgeen wat evt. herbruikbaar is.
Men gebruikt, logischerwijze, het liefst lijken die nog min of meer intact zijn hiervoor.
Tot voor kort bleek het dus niet mogelijk te zijn, om na het verwijderen van hetgeen wat evt. doneerbaar is, tevens je lichaam ter beschikking van te stellen.
De restanten na al die acties zullen ervoor zorgen dat ik terug kom als een huidverzorgende douchegel. Fijne gedachte, he? 😉