Met je ongedeelde samenleving

Koop een huis! Neem een lening! Stort je in de afgrond!

Je moet er wat voor over hebben om je land van de ondergang te redden. Om in jouw land te mogen wonen geef je je geldbuidel, je lijf, je gezondheid en desnoods je leven aan de staat en de staat zorgt ervoor dat je het naar je zin hebt.

Voor wat hoort wat. Fijn wonen in een fijne omgeving met allemaal fijne buren, fijn veel groen, daar heb je het allemaal wel voor over. Rust is ook heel fijn, want op de momenten dat je niet woont span je je in economisch waardevol en onmisbaar te zijn.

Totdat je opeens merkt dat je tot ver na je crematie of begrafenis diep in het rood staat, dat een redelijk inkomen een luxe is die niet voor iedereen is weggelegd en dat buren in de regel behoorlijk irritant kunnen zijn. Dan is het helemaal niet zo fijn om in een woonwijk op elkaars lip te moeten wonen voor je dure centen.

Gelukkig is er dan Stichting Dichterbij die fijn met u meedenkt en vooral denkt voor verstandelijk gehandicapten, die kunnen dat zelf niet. Stichting Dichterbij wéét dat deze mensen het heel erg fijn vinden om in jouw fijne wijk te wonen. Daar worden de gehandicapten beter van of in ieder geval gelukkiger. Gehandicapten in een bos is natuurlijk geen gezicht en bovendien buitengewoon schadelijk voor de ontwikkeling van de verstandelijk gehandicapte in het algemeen en van die van de Stichting Dichterbij in het bijzonder.

Nu heb je behalve schulden, slapeloze nachten, kijvende buren, gemotoriseerd tuingereedschap en mobiele crematoria dus ook schreeuwende en huilende lawaaischoppers in je fijne woonwijk en wee je gebeente als je daar iets van zegt. Dan ben je een asociale mensenhater. Kom niet aan de patiënten van Stichting Dichterbij, voor je het weet ben je verder van huis.

Het is een terugkerend fenomeen. Gehandicapten en psychiatrisch patiënten in een bos, in een woonwijk, in een bos, in een woonwijk enzovoort. Het houdt nooit op en niemand die voor eens en voor altijd duidelijk maakt dat die patiënten daar compleet kanarie van worden, dat ze veel liever in een rustige groene omgeving wonen, liefst de hele dag met een konijn op schoot.

Sodemieter lekker een eind op Stichting Dichterbij. Met je ongedeelde samenleving. Stelletje splijtzwammen!

2 gedachten over “Met je ongedeelde samenleving”

Reacties zijn gesloten.