Een omgekeerde shockdoctrine

Syriza zet in Griekenland de shockdoctrine zoals nog niet zo lang geleden beschreven door Naomi Klein op haar kop. Dat kan hier ook. Als iedereen zou stemmen in overeenstemming met de dagelijkse ergernis/woede/wanhoop (denk aan GGZ en PGB) over wat ons aangeprezen wordt als een Prachtige Oplossing van een Probleem dat we nooit gekend hebben, kunnen we het volgende alvast zeggen (over sociale voorzieningen een andere keer).

De punten die in een land als Nederland de collectieve haat van de Staatsgoedgekeurde Media over zich af zullen roepen en die dus bij een minimum-reformistisch programma zouden horen:

De belachelijke situatie dat Franse, Israëlische of Zweedse staatsbedrijven dankzij “aanbesteding” Nederlandse nutsbedrijven exploiteren, waarvoor de infrastructuur op kosten van de Nederlandse belastingbetaler v/m is aangelegd, mag wel eens beëindigd worden.

– “Aanbestedingen” van het openbaar vervoer worden ingetrokken. Dit wordt gereorganiseerd naar plaatsgebonden organisaties met zeggenschap van de volksvertegenwoordiging (gemeenteraad, Staten) en geleid door zelfbesturend personeel.

– Energievoorziening terug in overheidshanden en op den duur gedecentraliseerd.

– Gezondheidszorg georganiseerd onder democratische controle op lokale basis, ook weer met zelfbestuur van alle betrokkenen. Ziektekostenverzekering is inkomensafhankelijk en wordt geïnd door de belastingdienst (die het woord “dienst” daarmee eens waar kan maken)

– Herstel van de studiebeurs, geen basisbeurs maar beurs naar vermogen, eventueel in de vorm van renteloze voorschotten. Afschaffing van alle mogelijke flauwekul in het hoger onderwijs: verdienmodellen, steenkolenengels enzovoort – en ook hier: medezeggenschap op alle niveaus door alle betrokkenen.
Uiteraard dient het onderwijs in het algemeen ont-hervormd te worden. Maar dit zou een geheel apart programmaboek moeten worden.

– De posterijen staatsbedrijf. Hiervoor geldt evenzeer als voor al het andere: wat is er beter geworden dankzij verzelfstandiging en privatisering? De belastingdienst verstuurt zijn blauwe enveloppen via “de concurrentie”. Daar zitten we op te wachten (om over na te denken…).

– De “wooncorporaties” worden genationaliseerd met een schop onder het hol van de “bestuurders”. En de taak van woningbouwstichtingen/-coöperaties/-verenigingen is betaalbare huizen bouwen voor wie ze wil. Beoordelen of iemand “te goedkoop” woont is geen overheidstaak, zoals ook het omgekeerde nu al geldt.

– De banken, zeker de banken die op kosten van de belastingbetaler v/m zijn genationaliseerd, worden gedwongen te doen waarvoor zij horen te dienen: kredietverschaffing aan per definitie kleine ondernemers.
Ja mensen, dit is geen “socialistisch” programma. Het gaat niet om socialisme in een land, maar om een redelijk beschaafd kapitalisme al dan niet in een land (wellicht gaan Griekenland en Spanje en andere landen voor).

– Waterleiding, infrastructurele werken zijn overheidstaken, niks “aanbesteden”.

Met deze programmapunten krijg je de Ruttes, Dijsselbloemen en Samsoms al geheel in het geweer. Als afsluiter voorlopig:
– Iedereen die in Nederland geboren is heeft recht op de Nederlandse nationaliteit.
– Iedereen heeft recht op keuze van eigen geliefde. Het zogenaamde homohuwelijk hebben we al, nu nog eens even vrij liefdesverkeer tussen nationaliteiten.

1 gedachte over “Een omgekeerde shockdoctrine”

  1. Pingback: Een omgekeerde shockdoctrine | Dirk Lagast

Reacties zijn gesloten.