De competentie en de goeie baan (die er toch niet is)

Je studeert voor een goeie baan en al op je derde moeten je mogelijke “competenties” gepeild kunnen worden.
Het verontrustende is dat er met veel te weinig verontrusting gereageerd wordt op deze dagelijks te horen praatjes. De nieuwste was van Bussemaker, die over onderwijs en emancipatie tegelijk gaat. “De samenleving” waarvan verder in het algemeen beweerd wordt dat zij niet bestaat “investeert” in vrouwen (mensen van het vrouwelijk geslacht) die niet “teruggeven” in de vorm van “competentie” en een goeie baan (een bitter lachertje, hoe dan ook bekeken, in deze dagen) wat zij ontvangen hebben.

Ik ga er niet veel woorden aan besteden nu. Het is nooit de bedoeling geweest van in ieder geval de universiteit om een “investering voor een goeie baan” te “leveren”. Dat is het ideologische verhaal dat er de laatste decennia aan verbonden is. Met in het geval van Bussemaker de schrijnende niet-bepaald-bijkomstigheid dat de hoogopgeleide vrouw met haar goeie baan het huishouden en de opvoeding die zeker niet grotendeels tot haar competentie mogen behoren uitbesteedt aan lui die ervoor betaald worden. Die deze “competentie” wel hebben. De illegale werkster en de dubieuze crèchebeheerder?
Is belastingbetalen niet al voldoende “teruggeven aan de samenleving”?
De bijval van beroepsfasciste Drayer aan oud-kraakster Bussemaker deze week zegt alweer genoeg.

Dit verontrustende stuk Neo-liberalisme op school valt niet onder Creative Commons, omdat het een vertaling is dus we konden het toch niet overnemen. Ik kan het alleen maar ernstig ter lezing aanbevelen.

3 gedachten over “De competentie en de goeie baan (die er toch niet is)”

  1. Kinderen moeten echt leren een zo goed mogelijk produkt van zichzelf te maken, en leren hoe zich te vermarkten. Hoe moeten ze zich anders straks handhaven binnen onze kapitalistische maatschappij? U hoort toch niet bij de gevaarlijke mensen die menen dat er iets kan bestaan buiten de werking van de markt. Wees voorzichtig. Straks moeten we u nog in een reservaat opsluiten.
    ( een van de eerste tekenen trouwens was de assertiviteitstraining. En de sollicitatiecursus . Allemaal populair geworden in de 80er en 90er jaren. En werkzoekenden werden ertoe aangespoord, zo niet gedwongen). Of er wel of geen banen zijn is niet zo belangrijk. een produkt dat niet aan de markt beantwoordt doet het altijd slecht. En in tijden van weinig werk wordt de concurrentie alleen maar groter. Heb overigens het artikel nog niet gelezen. misschien ben ik te snel met mijn commentaar.

  2. @1: L.

    [ Straks moeten we u nog in een reservaat opsluiten]

    Daar krijgen we misschien kleurpotloodjes om onze extreemlinkse levensgevaarlijke activiteiten te kunnen blijven doen, zoals:

    Bloemetjes tekenen

    https://krapuul.nl/overig/nieuws/106625/linksextremistisch-bloemetje-tekenen-geboeid-afgevoerd/#sthash.pJiOLyNK.dpbs

    Muziekje maken:

    https://krapuul.nl/overig/nieuws/105426/extreemlinks-straatfeest-heldhaftige-christendemocraat-den-bosch-voorkomen/#sthash.Ad5LhybU.dpbs

Reacties zijn gesloten.